Kastracja farmakologiczna- czyli jak ujarzmić burzę hormonów

[jefta]

Ja tez jestem bardzo ciekawa choc wydaje mi sie ze odlozenie burzy hormonalnej na pozniej jest duzym ulatwieniem. Roczniak to pies po kilku miesiacach pracy a trzylatek to pies po prawie 3 latach pracy, poznawania sie, rozwiazywania roznych trudnosci wiec sila rzeczy posluszniejszy, a wlasciciel bardziej doswiadczony. Pozatym tylko czesc problemow z nastomiesiecznym psem to efekt burzy hormonalnej jest wiec szansa popracowac najpierw bez dopingu testosteronu. Pozatym wydaje mi sie ze najwiecej dymu robia osobniki niepewne i o rzeczy ktore im sie nie naleza wiec taki trzy-czterolatek bedzie mial mniejsza potrzebe udowadniania wlasnej zajebistosci, bo jego zajebistosc jest wieksza sama z siebie (wiek, doswiadczenie zyciowe, obycie w swiecie stawia go wyzej niz mlodego gniewnego gowniarza)

[Rona]

Originally Posted by jefta

Pozatym wydaje mi sie ze najwiecej dymu robia osobniki niepewne i o rzeczy ktore im sie nie naleza wiec taki trzy-czterolatek bedzie mial mniejsza potrzebe udowadniania wlasnej zajebistosci, bo jego zajebistosc jest wieksza sama z siebie (wiek, doswiadczenie zyciowe, obycie w swiecie stawia go wyzej niz mlodego gniewnego gowniarza)

No własnie nie wiem... Bo z drugiej strony, kiedy taki 3-4 latek NAGLE poczuje moc testosteronu, to...

Inna sprawa to relacje z innymi psami. Lorka nie zawsze dobrze reaguje na obcych kastratów, czasem bywa dla nich wredna... Widziałam na Błoniach nie raz i nie dwa jak dojrzałe samce dominowały kastratów. Czy bycie wykastrowanym psem (choćby i czasowo), tępionym nawet przez niektóre suki, że o psach nie wspomnę nie wpłynie na pewność siebie dorosłego osobnika?

[Gaga]

To, czego się uczymy w szkołach (psich) - to panowanie nad psimi zapędami do "pokazywania sobie". Ograniczenie bodaj jednego czynnika, napędzającego psa w kierunku innego samca, bywa szalenie przydatne.
Z doświadczeń życiowych-wolę psy, którym korona z głowy nie spadnie, jak pokażą uległość, dla mnie one właśnie prezentują życiową mądrość ochrony własnej skóry. I z takim psem żyć zdecydowanie prościej, ale często rozbisurmanienie, totalny brak panowania nad psem, niewychowanie (mowa o dorosłym psie, takim , u którego wybryki ciężko usprawiedliwić)- przechodzące w nieopanowane szarże agresji wobec innych stworzeń-nazywamy pewnością siebie i jako taką-usprawiedliwiamy. Bo przecież mamy "dominujacego samca"
Więc klękajcie narody, bo oto idzie PAN PIES.

[Agnieszka]

Ciekawy temat. Zastanawiam się, czy nie byłoby to swego rodzaju pójście na łatwiznę? I druga sprawa- czy warto ingerować w coś, co jest naturalną rzeczą u młodego psa i co każdy musiał kiedyś przejść? Pytanie jak mocno ingerować w naturę, aby nie pozostawiło to innych, gorszych skutków.

[Rybka]

Originally Posted by Agnieszka

Ciekawy temat. Zastanawiam się, czy nie byłoby to swego rodzaju pójście na łatwiznę? I druga sprawa- czy warto ingerować w coś, co jest naturalną rzeczą u młodego psa i co każdy musiał kiedyś przejść? Pytanie jak mocno ingerować w naturę, aby nie pozostawiło to innych, gorszych skutków.

Moim zdaniem jest to pójście na łatwiznę. Takie samo jak kolczatka, halti czy kaganiec. Natomiast sprawa ingerencji w naturę już jest dla mnie sprawą dyskusyjną. Bo w ten sam sposób ingerujemy szczepiąc psy, lecząc je, czy rozmnażając je w sposób przemyślany dobierając je w pary. Stąd widoczne (szczególnie w niektórych rasach) pogorszenie ich stanu zdrowia, utrwalenie predyspozycji do danych chorób czy nienaturalne zniekształcenie ciała (kątowanie u ON, utrwalanie mutacji np. braku ogona u kotów czy braku okrywy włosowej u grzywków).
Pytanie- dla kogo i jak daleka ingerencja jest dopuszczalna. I tu każdy będzie miał swoje zdanie.
Ale myślę, że implant jest fajną alternatywą dla niektórych osób. Może zaoszczędzić stresu i psu i właścicielowi.
Poza tym- co jest złego w pójściu na łatwiznę? Żyjemy w XXI wieku, coraz nowsze i bezpieczniejsze rozwiązania będą się pojawiać

[MagdaW]

Ja mam wykastrowanego psa, na konsultacjach wielu weterynarzy twierdziło że najlepiej kastrować psa (takiej wielkości jak wilczak) gdy skończy 1,5-2 lata, taki pies jest już rozwinięty fizycznie i wtedy można go pozbawić hormonu.
Więc czy to jest dobre rozwiązanie dla roczniaka ?


I tak jak pisała Rybka na efekty kastracji trzeba poczekać.

[Gaga]

Aga, ongiś w wojsku podawali chłopakom brom, na obniżenie libido- też ingerencja czy czuli sie po tym lepiej? Trzeba by zapytać

Magda- kastrowany definitywnie czy farmakologicznie?
p.s. ja znam wetów, którzy są orędownikami kastrowania jak najwcześniej, dla uniknięcia wielu problemów. pewnie jak zwykle-jest szkoła falenicka i otwocka

[anula]

Originally Posted by Rona

Inna sprawa to relacje z innymi psami. (...) Czy bycie wykastrowanym psem (choćby i czasowo), tępionym nawet przez niektóre suki, że o psach nie wspomnę nie wpłynie na pewność siebie dorosłego osobnika?

Wole, zeby Ksieciunio zdominowal Biesa, niz zeby Bies wykonywal skoki na Fotel Prezesa. Nie sadze, zeby fakt, ze w otoczeniu znajduje sie ten "wazniejszy", wplywal destrukcyjnie na psychike Biesa. Sczegolnie jesli wazniejszy = madrzejszy
Widzialam 2 kastrowane wilczaki, zadnemu z nich nie brakowalo pewnosci siebie - doskonale dawaly sobie rade z "jajcarzami".