Yara epilepsie.....(?)

ELISE · 31-03-2014, 21:29

Yara is inmiddels al weer 8 jaar oud en ongeveer 2 maanden geleden kreeg ze (thuis) een 'aanval', d.w.z. ze probeerde uit alle macht op haar poten te gaan staan en dat lukte niet. Na enige tijd (was er zelf niet bij) was het voorbij en was er geen spoortje meer te bekennen van hetgeen zich had afgespeeld.
Gisteren (2 maanden later) deed zich iets soortgelijks voor, maar dit keer waren we net van de boot af op Texel aangekomen. De honden net losgegooid en ze waren lekker aan het racen, toen Yara ineens stil bleef staan. Haar voorpoten stonden wijd, haar kop iets naar beneden. Het leek even of ze geen lucht kon krijgen. Er bleek niets in haar luchtpijp te zitten voor zover we dat konden voelen. Haar ogen waren groot en puilden er bijna uit. Ze leek geen contact te hebben met ons. Haar poten bewogen heen en weer alsof ze het vreselijk koud had en enorm stond te bibberen. Al met al duurde dit zo'n 5 minuten. Voordat ze weer op haar omgeving ging reageren duurde langer. Ze kwijlde (geen schuim) en later gaf ze ook over (na het hele gebeuren).
Vandaag alsnog de dierenarts een bezoekje gebracht. Het is vermoedelijk epilepsie. Nu een dagboek over haar gedrag bijhouden en over een week urine brengen (ben wel vergeten te vragen waar ze dan op wordt onderzocht). Momenteel afwachten en er verder niets aan doen. Tijdens de 'aanval' zorgen dat ze zichzelf niet verwond/bezeerd en zorgen dat er niet teveel licht is tijdens zo'n aanval (in huis in de avond lichten uitdoen tijdens de aanval).

jmvdwiel · 01-04-2014, 00:19

Ik hoop voor je dat het hier bij blijft, dit is niet echt een typisch beeld van pirmaire epilepsie maar zeg nooit nooit, zeker niet omdat het bij de tsjech dus blijkbaar vaker voorkomt dan dat mensen er over praten

. Fimpje maken van zo'n 'aanval' is altijd fijn zodat je dierenarts en/of de specialist daar naar kunnen kijken. Voor vage neurologische problemen moet je bij de internist Paul Mandigers zijn die mocht er getwijfeld worden over de diagnose.

Het blijft een naar gezicht om je hond in een soort aanval te zien, ongeacht de oorzaak van zo'n aanval. in ieder geval blij dat je dit deelt.

31-03-2014, 21:29	#1
ELISE Yara Join Date: Feb 2006 Location: Berkel en Rodenrijs Posts: 1,126	Yara epilepsie.....(?) Yara is inmiddels al weer 8 jaar oud en ongeveer 2 maanden geleden kreeg ze (thuis) een 'aanval', d.w.z. ze probeerde uit alle macht op haar poten te gaan staan en dat lukte niet. Na enige tijd (was er zelf niet bij) was het voorbij en was er geen spoortje meer te bekennen van hetgeen zich had afgespeeld. Gisteren (2 maanden later) deed zich iets soortgelijks voor, maar dit keer waren we net van de boot af op Texel aangekomen. De honden net losgegooid en ze waren lekker aan het racen, toen Yara ineens stil bleef staan. Haar voorpoten stonden wijd, haar kop iets naar beneden. Het leek even of ze geen lucht kon krijgen. Er bleek niets in haar luchtpijp te zitten voor zover we dat konden voelen. Haar ogen waren groot en puilden er bijna uit. Ze leek geen contact te hebben met ons. Haar poten bewogen heen en weer alsof ze het vreselijk koud had en enorm stond te bibberen. Al met al duurde dit zo'n 5 minuten. Voordat ze weer op haar omgeving ging reageren duurde langer. Ze kwijlde (geen schuim) en later gaf ze ook over (na het hele gebeuren). Vandaag alsnog de dierenarts een bezoekje gebracht. Het is vermoedelijk epilepsie. Nu een dagboek over haar gedrag bijhouden en over een week urine brengen (ben wel vergeten te vragen waar ze dan op wordt onderzocht). Momenteel afwachten en er verder niets aan doen. Tijdens de 'aanval' zorgen dat ze zichzelf niet verwond/bezeerd en zorgen dat er niet teveel licht is tijdens zo'n aanval (in huis in de avond lichten uitdoen tijdens de aanval). __________________ Elise www.ofthevoiceofnature.nl

01-04-2014, 00:19	#2
jmvdwiel Senior Member Join Date: Apr 2007 Posts: 1,061	Ik hoop voor je dat het hier bij blijft, dit is niet echt een typisch beeld van pirmaire epilepsie maar zeg nooit nooit, zeker niet omdat het bij de tsjech dus blijkbaar vaker voorkomt dan dat mensen er over praten . Fimpje maken van zo'n 'aanval' is altijd fijn zodat je dierenarts en/of de specialist daar naar kunnen kijken. Voor vage neurologische problemen moet je bij de internist Paul Mandigers zijn die mocht er getwijfeld worden over de diagnose. Het blijft een naar gezicht om je hond in een soort aanval te zien, ongeacht de oorzaak van zo'n aanval. in ieder geval blij dat je dit deelt. __________________ Groetjes judith