Wilczakowe rytuały i ceremonie

[Rona]

U nas budzenie rozpoczyna najczęściej "szarża miłości". Potem sucz grzecznie bawi się sama: z hukiem przysuwa swoje pudło z zabawkami pod nasze łóżko, grzebie w nim pyskiem wyszukując jakąś zabawkę i daje nam 15 spokojnych minut na wypicie kawy . Kiedy widzi że kubki puste, zaczyna skubać nasze ubrania, przynosić buty.... sygnalizuje "niech się ktoś ubiera się i weźmie mnie na spacer"

zaponiałbym o ulubionym rytuale aszczura, a mianowicie namietne wyłanczanie komputera Magdalenie

Tinka miała taki talent, że dwukrotnie musieliśmy sprowadzać informatyka bo zawieszała kompa na dobre

[Grin]

Originally Posted by Rona

z hukiem przysuwa swoje pudło z zabawkami pod nasze łózka, grzebie w nim pyskiem wyszukując jakąś zabawkę i daje nam 15 spokojnych minut na wypicie kawy .

Aż dziw, że samego pudła nie traktuje jak zabawki, z czego ono jest?

[Rona]

Originally Posted by Grin

Aż dziw, że samego pudła nie traktuje jak zabawki, z czego ono jest?

Z plastiku.... już nie, ale bywało...

Jeszcze poranne budzenie pańcia na spacer! Połączone z wygrzebywaniem spod kołdry i wylizywaniem buzi na "glanc".

My właśnie to nazywamy "szarżą miłości". Do tego broda Leszka budzi w niej wielki entuzjazm - traktuje ją jak kudłaty pysk samca Alfy
Kiedy przbyła z hodowli potrafiła nam takie szarże fundować nawet kilka razy w ciągu nocy , ale odkąd wyrosła jest już normalnym śpiochem.

[Mila]

Widać, wiele mają ze sobą wspólnego Mila zachowuje się podobnie: lizanie dłoni po pysznym posiłku, dziękowanie (przystawianie do twarzy kości) za mięsny kawał do obrobienia, poranne sprawdzanie czy pancia/pancio śpią, czy jest już szansa na spacer bądź chociaż poświęcenie jej chwili uwagi po sennej rozłące.
Ale do moich ulubionych cyklicznych, niezawodnych zachowań należy zerwanie się sukasa z łóżka, z radośnie wywalonym jęzorem, zawsze jak zakładam spodnie, sweter, kapcie, czy cokolwiek Wstaje i śledzi każdy mój krok aż do wspólnego wyjścia z domu.
Kolejny, rytuał popiskiwania i kręcenia się od jednej do drugiej szybki jak jedziemy trasą, zahaczającą o placyk na którym zawsze bawi się z Mantusem. Czasami mi jej żal, bo ta droga nie zawsze oznacza postój i zabawę.

[Mila]

Ach, i nie ma opcji, żeby nie wlazła do łazienki jak się kąpię. No nie ma. Skacze na klamkę, wchodzi (zawsze uśmiechnięta), liże w ramię, czy tam kolano (zależy co wystaje i co mokre), postoi trochę, poczeka aż zacznę myć zęby, bo to super frajda podszczypywać ząbkami szczoteczkę jak się rusza.

[Rona]

Originally Posted by Mila

...liże w ramię, czy tam kolano (zależy co wystaje i co mokre), postoi trochę, poczeka...

O tak, to też mamy! Tylko jak ją spytać "kąpiemy się dzisiaj?" to błyskawicznie daje dyla pod stół w pokoju...

[Grin]

Originally Posted by Mila

Ach, i nie ma opcji, żeby nie wlazła do łazienki jak się kąpię. No nie ma. Skacze na klamkę, wchodzi (zawsze uśmiechnięta), liże w ramię, czy tam kolano (zależy co wystaje i co mokre),

Hm... u nas też tak było, a teraz bywa, bo Łowca jednak woli wykorzystywać czas, kiedy na mur ma kuchnię wolną.

[Mila]

Jeszcze sobie coś przypomniałam. Zawsze jak idę do kuchni, to Mila oczywiście podąża za mną. Zadowolona, bo wie, że ja i pomieszczenie z żarciem to tylko posiłek dla niej (ludzkie przygotowuje Piotrek). Zazwyczaj wychodzi szczęśliwa, najedzona, ale czasami spotyka ją zawód. Jak widzi, że sięgam po łyżkę, a później (to warunek konieczny, żeby dała dyla) wodzę dłonią po lodówce (tam stoją jej lekarstewka), niby nigdy nic kładzie uszka i cichaczem wychodzi do pokoju. Doskonale już wie, że połączenie łyżka + góra lodówki = tran. Taka jest wtedy słodka. Jak się ją zawoła, przychodzi, ale jak na skazanie...

[Gaga]

Originally Posted by Mila

Jak widzi, że sięgam po łyżkę, a później (to warunek konieczny, żeby dała dyla) wodzę dłonią po lodówce (tam stoją jej lekarstewka), niby nigdy nic kładzie uszka i cichaczem wychodzi do pokoju. Doskonale już wie, że połączenie łyżka + góra lodówki = tran.

U nas tak działa buteleczka z kropelkami (do oczu, do nosa), w dłoni na wszelki wypadek pies się ewakuuje z miejsca, gdzie aktualnie przebywa

[Rona]

Originally Posted by Mila

...niby nigdy nic kładzie uszka i cichaczem wychodzi do pokoju.

Właśnie tak! ...charakterystyczne bezszelestne przemykanie ... Pies wygląda jak znikający duch wilka...

U nas tak działa buteleczka z kropelkami (do oczu, do nosa), w dłoni na wszelki wypadek pies się ewakuuje z miejsca, gdzie aktualnie przebywa

Lorka na widok buteleczki potrafi czmychnąć do klatki i zębami przymknąć od środka drzwiczki Ale potem, "namówiona" wychodzi z niej z miną ofiary i pozwala na zabiegi. Właściwie to też już rytuał.