Ostra reakcja alergiczna czy zatrucie?

[Gaga]

Może być, że reakcja na użądlenie, wet coś powiedział?
W przyszłości możecie tylko zakazać młodej polowania na latające stwory, choć zdarzają się przypadki, że pies nadepnie na osę na przykład.. tego nie da się przewidzieć.Ale miejmy nadzieję, że to był pierwszy i ostatni raz

[Witek]

Weterynarz dał nam ampułkę ze środkiem przeciwwstrząsowym, którą mamy nosić przy sobie na wszelki wypadek i jakby co szybciutko wetrzeć w dziąsła. Tylko nie wiem czy taka alergia może z wiekiem się nasilić... I czy to w ogóle alergia.
U weterynarza byłam tak przerażona, że nie zapytałam się o nic, tylko cieszyłam się jak Astarte zaczęła pomału chodzić...

[Gaga]

Do weta możesz zadzwonić jutro- już na spokojnie. I o wszystko wypytać.

Po to owady mają jad, żeby działał- pozostaje unikać i nie martwić się specjalnie na zapas

[Witek]

Originally Posted by Gaga

Po to owady mają jad, żeby działał- pozostaje unikać i nie martwić się specjalnie na zapas

Oj tu będzie problem- Astusia nie potrafi unikać tego co jej sprawia frajdę, od gonienia naszego kota, przez kradzież butów i tarzanie się w chanel no. fish; na gonieniu owadów skończywszy... Żadne fuj, źle nie odnosi skutku na rzeczach mega interesujących.
A ja się zawsze martwię.... Taka już moja straszna natura

[Gaga]

No to mi nie wyszło pocieszenie
Ok, spróbuję z innej strony: pies uczy się przez kojarzenie więc jest szansa, że lekcja "złapanie owada-nieprzyjemne ukłucie" zostanie zapamiętana

A nadopiekuńczość i zbytnie zamartwianie się mija z upływem lat (psich) i listą doświadczeń.

[Grin]

Przyszło mi jeszcze coś do głowy; nie zjadła ona przypadkiem żaby albo raczej ropuszki?
Mama mi mówiła, że zna przypadek, gdy pies takiej "przekąski" omal nie przypłacił życiem.

Tak czy siak jest to tylko gdybanie. Mamy nadzieję, że to była pierwsza i ostatnia tak "niespodzianka".

[Witek]

Originally Posted by Grin

Przyszło mi jeszcze coś do głowy; nie zjadła ona przypadkiem żaby albo raczej ropuszki?
Mama mi mówiła, że zna przypadek, gdy pies takiej "przekąski" omal nie przypłacił życiem.

Tak czy siak jest to tylko gdybanie. Mamy nadzieję, że to była pierwsza i ostatnia tak "niespodzianka".

hm... wydaje mi się, że na tym spacerze wyjątkowo nic nie zjadła, ale dla niej do sekunda, mogłam nawet nie przyuważyć. Nie wiem czy poznam przyczynę jej wstrząsu i też mam nadzieję, że to już się więcej nie powtórzy...

I dziękuję za miłe słowa