Gdzie ćwiczą czechosłowackie wilczaki...

[Witek]

Originally Posted by Grin

No i okazało się, kto tu komu zapewnił element rozpraszający...
Ktoś tu kiedyś wspominał, że wilczak uczy pokory?

Zatem to były ostatnie zajęcia naszego PT1; pogoda w sam raz: nie za ciepło, nie za zimno. Łowca fajnie na nas nastawiony przed zajęciami. Wszystko wskazywało na to, że na ostatnich zajęciach będzie się sprawował przynajmniej tak jak na pozostałych, czyli całkiem nieźle (wg mojej opinii), a tu co? Ćwiczył jako tako, dopóki był na smyczy, pomimo tego, że z boku leżała sobie Astarte, a jej "pańciowie" rozmawiali z pańciem Łowcy. Jednak przy pierwszym jej odpięciu dał po prostu dyla z placu szkoleniowego (ćwiczymy na nieogrodzonym terenie) w ślad za Astarte, która chwilę wcześniej poszła już z właścicielami do samochodu. (Cóż, wydaje się, że to miłość od pierwszego... ugryzienia)
Oczywiście już ich tam nie było, bo zdążyli odjechać, więc Łowca zaczął sobie robić biegi w krzakach, a w końcu przeszedł pod ogrodzeniem na teren leśniczówki... Całe szczęście, że oni tam nie mają psa pilnującego posesji...
Potem już do końca był rozkojarzony i ogólnie zadbał o to, żebyśmy nie byli zachwyceni efektami pracy.

Przepraszamy za rozproszenie Kiedy macie PT2? Może uda nam się rozminąć

A co do szkolenia w Prestorze, mam do Was pytanko. Bo Pani powiedziała, że Astarte już nami rządzi, bo nie chce ćwiczyć na zwykłe chrupki i że mamy ją przegłodzić z jeden dzień... A znowu weterynarz mów, że Astarte jest za chuda (i mnie się tak trochę wydaje...). I mam taki mały dylemat. Jak zbyt chudy pies może być już na tyle "ojedzony", żeby nie chcieć ćwiczyć na chrupki? A może jednak puścić mimo uszu rady Pani trener i ćwiczyć ją na szynce drobiowej lub kurczaku?

[Nemi]

Originally Posted by trunksia&witgor

Bo Pani powiedziała, że Astarte już nami rządzi, bo nie chce ćwiczyć na zwykłe chrupki i że mamy ją przegłodzić z jeden dzień... A znowu weterynarz mów, że Astarte jest za chuda (i mnie się tak trochę wydaje...).

O czymś co ma wpływ na zdrowie, może się wypowiadać tylko weterynarz. A nagrody powinny byś atrakcyjne ZAWSZE, nie tylko wtedy, kiedy pies będzie głodny. Idą tropem rozumowania Pani trener - najlepiej jak nie będziemy w ogóle psu dawać jeść - wtedy zawsze będzie super pracował, jak tylko zobaczy zwykłego chrupka lub nawet skórkę od chleba

[Gaga]

Faktem jest, że idąc do przedszkola warto zabrać Astartowe śniadanko do kieszeni. najedzony pies nie będzie chciał zdobyć jedzenia, które jest nagroda bo po co starać się o coś na co się nie ma ochoty
Możecie spróbować opcji pośredniej (akurat u szczeniaka jedzenie jest ważne): ostatni posiłek wieczorem przed zajęciami dajecie mniejszy a pierwszy w dniu zajęć zabieracie na lekcję. Wtedy nie głodzicie psa i macie w ręku jakiś atut na zachętę

BTW: widzenie dominacji wobec ludzi u szczeniaków zawsze mnie rozbraja
na szkoleniu to człowiek uczy się jak prowadzić psa a szkoleniowiec uczy człowieka co robić aby psa zachęcić do współpracy, gdzie tu miejsce na dominację?

Originally Posted by Grin

Zatem to były ostatnie zajęcia naszego PT1

Grin- ja muszę zapytać, wybacz Ale myślałam, że jestem mniej więcej na bieżąco a tu suprajsik... o co chodzi z Waszymi zajęciami Pt1 i że już są zakończone?

[Witek]

Originally Posted by Gaga

Faktem jest, że idąc do przedszkola warto zabrać Astartowe śniadanko do kieszeni. najedzony pies nie będzie chciał zdobyć jedzenia, które jest nagroda bo po co starać się o coś na co się nie ma ochoty
Możecie spróbować opcji pośredniej (akurat u szczeniaka jedzenie jest ważne): ostatni posiłek wieczorem przed zajęciami dajecie mniejszy a pierwszy w dniu zajęć zabieracie na lekcję. Wtedy nie głodzicie psa i macie w ręku jakiś atut na zachętę

Już była właśnie taka opcja pośrednia, bo to zastrzegła Pani na wykładzie, żeby psy przyjechały bez śniadania. A ja wiem, że Astarte na chrupki nie jest chętna więc i kolacji nie dostała wcale.

Na lepsze chrupki i smakoszki od Pani trenerki nawet coś robiła, ale i tak bardziej ineteresowało ją wszystko do okoła, a nie nie ja czy chrupek


Pani trener nie użyła słowa dominacja, tylko, że właśnie próbuje sobie rządzić i, że już widać, że ma trudny charakter. Choć, że z nią nie jest łatwo to już wiedziałam wcześniej

[Grin]

Originally Posted by Gaga

Grin- ja muszę zapytać, wybacz Ale myślałam, że jestem mniej więcej na bieżąco a tu suprajsik... o co chodzi z Waszymi zajęciami Pt1 i że już są zakończone?

Ależ nie musisz prosić o wybaczenie.
PT1 to tak nazwa umowna. "Oficjalna" brzmi SP1 czyli szkolenie podstawowe. Konkretnie to to, na które idzie się zaraz po przedszkolu w Prestorze. Jest to w sumie osiem spotkań w czasie których oczywiście uczyliśmy się elementów PT. Cóż, na koniec pani trenerka nie pozostawiła naszej piątce (pięć psów było w grupie) wątpliwości, że to dopiero początek naszej przygody z psem.
Co teraz; ano teraz możemy podobno w czerwcu przystąpić do egzaminu PT (Łowca się ponoć kwalifikuje, chociaż ja to czarno widzę ). Ten egzamin poprzedzają trzy spotkania przygotowujące w tym także na miejscu, gdzie egzamin będzie się odbywał.
A potem? No cóż. Standardowo kontynuować można w stopniach bardziej zaawansowanych i bardziej ukierunkowanych. Umówiliśmy się z p. Anetą, że przemyśli "temat Łowcy" i zaproponuje coś dla nas.

Magda; ja tam szybko zrezygnowałam ze "zwykłych chrupek" na rzecz np. ciasteczek wątrobianych. Inna sprawa, że ponoć są wilczaki, które trudno nakłonić nawet jedzeniem, bo one po prostu mają je w nosie. Łowca na szczęście (jeszcze) na nie reaguje (czasem).
Póki co nie poddawaj się. Poczekaj aż minie miesiąc i przejdziecie pod "skrzydła" pani Anety.
Nam może było ciut Łatwiej, bo wcześniej zaprosiliśmy panią Anetę do domu i pokazała nam parę "knifów".

[Witek]

Originally Posted by Grin

Magda; ja tam szybko zrezygnowałam ze "zwykłych chrupek" na rzecz np. ciasteczek wątrobianych. Inna sprawa, że ponoć są wilczaki, które trudno nakłonić nawet jedzeniem, bo one po prostu mają je w nosie. Łowca na szczęście (jeszcze) na nie reaguje (czasem).
Póki co nie poddawaj się. Poczekaj aż minie miesiąc i przejdziecie pod "skrzydła" pani Anety.
Nam może było ciut Łatwiej, bo wcześniej zaprosiliśmy panią Anetę do domu i pokazała nam parę "knifów".

Ja właśnie zauważyłam, że Astare chętnie jedzonko, pod warunkiem, że nie ma w okół czegoś fajniejszego (np. Łowcy)
I chyba rzeczywiście dam sobie spokój z zwykłymi chrupkami
I też myślimy nad zaproszeniem Pani Anety, bo dalej nie dajemy sobie rady z klatka Gdzieś popełniłam błąd, bo teraz Astarte awanturuje się nawet jak jestem w pokoju. No, ale chyba zrobił się mały off

[Gaga]

Originally Posted by Grin

Ależ nie musisz prosić o wybaczenie.
PT1 to tak nazwa umowna. "Oficjalna" brzmi SP1 czyli szkolenie podstawowe. Konkretnie to to, na które idzie się zaraz po przedszkolu w Prestorze. Jest to w sumie osiem spotkań w czasie których oczywiście uczyliśmy się elementów PT.

Uff.. już wszystko jasne Skojarzyło mi się z PT, używanym w nomenklaturze związkowej jako Pies Towarzyszący

Ja właśnie zauważyłam, że Astare chętnie jedzonko, pod warunkiem, że nie ma w okół czegoś fajniejszego (np. Łowcy)

Normalka Wilczak. Ja to przerabiałam z Dewi, ale uparłam się pokonać ten "rozpraszacz" i się udało, podobnie jak suki w cieczce

I chyba rzeczywiście dam sobie spokój z zwykłymi chrupkami

jedzenie to motywator, wsio ryba co to jest, ważne aby pies to chciał.Pamiętam jak cuda kiedys sprawiła pokrojona w kostkę...mortadela
Pies też lubi zmieniać smaki, ma swoje ulubione.. jak my

[Grin]

Originally Posted by Gaga

Pies też lubi zmieniać smaki, ma swoje ulubione.. jak my

Zaiste, tak też mówi nasza trenerka.
Radzi więc, żeby motywować psa elementem zaskoczenia.
Powinno to zadziałać tak, że pies widząc zakładane karmidełko "myśli" sobie; co też ona/on tam dzisiaj dla mnie ma.
Znaczy jej Ika robi wszystko bez karmidełka i jest po prostu niesamowita.
PS
Hehe; widzę że rolę Dewi u nas pełni Astarte.
PS2

Normalka Wilczak. Ja to przerabiałam z Dewi, ale uparłam się pokonać ten "rozpraszacz" i się udało, podobnie jak suki w cieczce

To teraz przy okazji ja zapytam.
Rozumiem, że udało się Wam pokonać te "rozpraszacze" także w życiu codziennym?
Bo w tej chwili największym wyzwaniem i największą sztuką jawi się dla mnie przełożenie nabywanych i szlifowanych umiejętności z placu szkoleniowego na wszystkie miejsca poza nim, także na wybieg dla psów.

[Witek]

Originally Posted by Grin

Hehe; widzę że rolę Dewi u nas pełni Astarte.

Bo w tej chwili największym wyzwaniem i największą sztuką jawi się dla mnie przełożenie nabywanych i szlifowanych umiejętności z placu szkoleniowego na wszystkie miejsca poza nim, także na wybieg dla psów.

Jakby co chętnie wypożyczymy Astarte, jako "rozpraszacz" do szlifowania umiejętności I mam nadzieję, że w przyszłości my będziemy mogli wypożyczyć Łowcę

[Gaga]

Originally Posted by Grin

To teraz przy okazji ja zapytam.
Rozumiem, że udało się Wam pokonać te "rozpraszacze" także w życiu codziennym?
Bo w tej chwili największym wyzwaniem i największą sztuką jawi się dla mnie przełożenie nabywanych i szlifowanych umiejętności z placu szkoleniowego na wszystkie miejsca poza nim, także na wybieg dla psów.

tak, tzn pies oczywiście ma swój nos i ma instynkt więc temat istnieje ale upór aby nie tracił słuchu i rozumu w obliczu tak ciekawych podniet jak kumpel czy cudnie pachnąca suka, dał rezultat.
Na naszych pierwszych zawodach Chey zaliczył dyskwę bo poleciał przywitać się na chwilę do Dewi (inna sprawa, ze wystartowałam go do niej każąc skakać przeszkodę wprost na nią) i to mi dało do myślenia, nie mogę przecież zagwarantować ,że zawsze zabezpieczę sobie otoczenie. Więc albo nici z trenowania i wystawiania albo przez to przebrniemy. Każde kolejne zawody były już na ocenę doskonała i nigdy psu do głowy nie przyszło przekroczyć granic ringu Ale mielismy dołek, tak w okolicy 10-12 miesiąca, wszystko było ważniejsze od ćwiczeń. Cofnęliśmy się więc do początków, naprowadzania tak aby psu za każdym razem sie udało i potem znów wszystko ruszyło
Satysfakcja tym większa im większe trudności po drodze Zawsze było mi łatwiej jak pamiętałam, że mam wilczaka a nie BC czy ONa