Dwarfizm czyli karłowatość przysadkowa

[maria_i_wilk]

Originally Posted by lupus

Za to najlepszy dla psów jest wieprzowy hormon wzrostu [...] Czy ktoś może zna lek , który zawiera ten hormon ?

Czy ty bedziesz sama leczyc psa i zdobywac dla niego lekarstwa, u ktorego rozpoznaniem NIE JEST karlowatosc przysadkowa ("banalny" niedobor wzrostu), a ciezka choroba - niewydolnosc przedniego plata przysadki (badz podwzgorza)? Mysle, ze chociaz moze byc trudno o poprawna opieke weterynaryjna, to ABSOLUTNIE nie wolno jest samemu leczyc tego psa, to jest nieetyczne. Tak jak nie jest etyczne ani zdrowe czy mądre, jechac do Meksyku leczyc raka ziolami.
BTW. hormony tarczycy w dawce 5mikrogramow na kilogram to piec - dziesiec razy wiecej w stosunku do tego, co stosuje sie u ludzi.

[lupus]

Takie dawki są stosowane przez prof. Lechowskiego z W-wy , który leczy takie przypadki . Mój lekarz konsultował ten przypadek.Przekazano mu ,że antygenowo identyczny z psim jest hormon wieprzowy , ale jest bardzo trudno dostępny w Polsce. Stąd moje pytanie .Nie rozumiem stwierdzenia - ja nie leczę psa sama , zajmuje sie nim weterynarz , po konsultacjach z innymi lekarzami . On dobiera dawki , wykonuje zastrzyki i zleca badania kontrolne.Nie znalazł w polskim wykazie leków leku zawierającego ten hormon . Żyjemy w Unii , liczyłam na pomoc , nic więcej. Gdyby ktoś był na moim miejscu też starałby się dotrzeć do jak najwiekszego grona osób , które potencjalnie mogłyby coś wiedzieć.
Dziękuje Ci Grzegorz , ze chce Ci się poszperać .Pozdrawiam

[Grin]

Originally Posted by maria_i_wilk

Tak jak nie jest etyczne ani zdrowe czy mądre, jechac do Meksyku leczyc raka ziolami.

Hm, wiem że to offtop, ale zdanie to jest na tyle ciekawe, że postanowiłam zareagować; nie bardzo bowiem rozumiem, co jest nieetycznego w tym, że decyduję się poddać terapii, którą uważam za bardziej rokującą sukces, niż to co jest mi w stanie zaproponować tzw. medycyna akademicka (czyli akurat w tym wypadku niewiele?) Szczególnie, że robię to na własny koszt a nie podatników i narażam tylko siebie, a nie innych?

Czy natomiast tę samą miarę można zastosować do leczenia psa? To już jest bardziej dyskusyjne, bo o ile w pierwszym przypadku ryzykujemy własnym życiem, tutaj już innym. Wybory w tym względzie nigdy nie są proste.