Szkolenie: akcja/reakcja

netah · 30-09-2013, 16:41

Proszę o rady, czy lub jak ragować na następujące sytuacje podczas szkolenia:
1. Po wydaniu komendy (obojętnie czy noga, równaj lub przeszkoda) pies wykonuje ją z widocznym ociąganiem, często przy okazji obsikując po drodze trawę.
2. Zerwie komendę (nie wytrzyma stania, siada lub leżenia) i nie zareaguje na noga lub stój i pójdzie wąchać kwiatki. Powtarzać do skutku? Czy może złapać i odprowadzić na miejsce? Tylko jak złapać jeśli kontroluje odległość nie pozwalając się zbliżyć na tyle żeby złapać?

Oczywiście w obydwu wypadkach pies jest wysikany, i opróżniony z grubszych spraw przed szkoleniem.

anula · 30-09-2013, 18:00

A jest najedzony przed szkoleniem?

netah · 30-09-2013, 18:29

Quote:

Originally Posted by anula

A jest najedzony przed szkoleniem?

Dostaje rano pół miski a drugie pół po szkoleniu około 14.30.

Gaga · 30-09-2013, 18:37

A co na to trener? Bo to chyba on powinien znaleźć rozwiązanie - IMO- za duże kroki, powinniście się nieco cofnąć i zacząć motywować psa, nauczyć go wchodzenia w tryb pracy. Zapomnijcie po prostu ile nauki za Wami- zacznijcie od nowa, pamiętając o tym, że na ćwiczaku człowiek ma się pocić, a pies ma być żywo zainteresowany pracą z człowiekiem

fraxinia · 30-09-2013, 18:46

Kiedyś napisałeś, że Beryl ćwiczy tylko za słowną pochwałę. Jeśli nadal tak jest, to ja się wcale nie dziwię, że on nie chce pracować. Jest znudzony i swoim zachowaniem próbuje Ci to pokazać. Ulvar zachowuje się identycznie gdy jest przetrenowany, dla mnie to znak, żeby na parę dni odpuścić. Moja rada to ćwiczyć rzadziej, ale solidniej motywować psa, smakołykami i swoją energią

tarasbulba · 30-09-2013, 18:48

O ile się nie mylę Wy trenowaliscie w systemie "bezsmaczkowym",gdzie motywacją dla psa ma być nagroda w postaci zadowolenia przewodnika wyrażona słowem, gestem lub mimiką. Tutaj problemem może być wilczakowa natura, która nie orientuje sie wyłacznie na potrzebie zadowolenia przewodnika,to,że Beryl wykonuje komendy jest oznaka posłuszeństwa, ale wykonuje je powoli bo brakuje mu bodzca motywacyjnego, który byłby dla NIEGO ważny......pewnie sobie mysli:" dobra ,niech bedzie kurcze noga, zrobie to za chwile,ino sie jeszcze odleje, albo poniucham kwiatek....". Optymalny byłby stan umysłu : KOMENDA -"... kuz...a,Kuz...wa. lece, robie, bedzie zajebiscie, jak zrobię!!.

netah · 30-09-2013, 20:16

1. Czasami lepiej niż na trenerze polegać na swojej intuicji, a czasem sprawdzić doświadczenia innych.
2. Beryl nie ma tak cały czas, ale czasem mu się zdarza, dlatego pytam jak wy zareagowalibyście na takie sytuacje! bo nie wierzę, żeby nikomu się to nie przytrafiło.
3. Właśnie zaczęliśmy obronę (za nami 2 lekcje), tylko właśnie niezbyt intensywnie, bo raz w tygodniu ale za to połączone z zaawansowanym posłuszeństwem typu duże odległości lub siad, waruj, powstań na kręgach pod którymi idzie czołganie, czyli wąsko i ślisko.

anula · 30-09-2013, 20:44

Nie moge byc autorytetem, bo jestem leniuszkiem i nie ćwiczymy zbyt czesto. Ale podobne sytuacje zdarzaly nam sie na szkoleniu. Powodem byl brak motywacji spowodowany albo zbyt monotonnymi zajeciami, albo zbyt dlugimi, albo tym, ze pare razy w zimie zmieklo mi serce i dalam z rana żreć. A na glodniaka zmysły ostrzejsze i reakcje szybsze. (no i Maciek czasem reagowal zbyt wolno, ale to sie kwalifikuje pod pkt. 1 i 2)

Moj pies "chodzil" na smaki, jak byl mlodziak, bylo to pod paroma wzgledami wygodne. teraz zarcie nie jest wystarczajacym motywatorem, ale fun jest dla niego wazny caly czas.

Gaga · 30-09-2013, 20:45

A co Tobie podpowiada intuicja? Tak impulsywnie co miałbyś ochotę zrobić?
Ja miałam takie 'pod górkę' i właśnie powróciłam kilka lekcji wstecz i dopracowywałam komendy, nie jako sieczkę: raz siad, raz waruj, tylko porządna separacja, żeby nie było wątpliwości co jest czym. Podstawą jednak było moje zachowanie na placu-dać z siebie maks tak, aby pies miał fun z tego, że coś robimy.
Przede wszystkim jednak zdrowe spojrzenie na to co umie pies, nie to co mnie się wydaje, że powinien umieć, a co umie rzeczywiście. Przykład: jeśli pies zrywa komendę 'zostań' na ćwiczaku to oznacza tylko tyle, że jej nie umie:P

p.s. trener jest od tego aby wyłapać takie rzeczy i nakierować odpowiednio w celu osiągnięcia sukcesu (małego sukcesu z postaci udanego ćwiczenia) psa i przewodnika

Za to bierze kasę, jeśli nic z tym nie robi - jest dupa, nie trener.

avgrunn · 30-09-2013, 23:27

My sie zupelnie cofamy, nowe komendy, nowe sposoby, wszystko krok po kroku tylko pod treningi. Staram sie by na nowo wszystko bylo robione na zarcie lub na zabawe, jak nie chce jesc to nie zmuszam do cwiczen bo zrobic zrobi ale byle jak.

A obrona raz w tygodniu to duzo

my mamy raz w miesiacu, albo nawet raz na dwa :P

Jesli szkoleniowiec nie ma rady warto zmienic szkoleniowca, mysmy o tym pomysleli za pozno i stad te zmiany w podejsciu.

Gia · 01-10-2013, 00:43

Ad. 1 Poprawić motywację, ćwiczyć rzadziej, iść na ćwiczak "na głodniaka". Mniej wymagania, a węcej zabawy z psem w ćwiczenie posłuszeństwa.
Ad. 2 Jeśli zrywa komendę, odprowadzić na miejsce i ją powtórzyć. Jeśli kontroluje odległość i nie daje się "złapać" - ćwiczyć na długiej taśmie.

Grin · 01-10-2013, 08:25

Lina to dobra metoda w tym wypadku jak napisała Gia. Również uważam, że pies przed szkoleniem nie powinien dostać michy (nawet pół). Pies najedzony, to pies leniwy. Na pewno nie powtarzać "w nieskończoność" komend, aż pieseczek za którymś razem zechce wykonać, bo to jest tylko "palenie" komendy.

Gaga · 01-10-2013, 10:25

Quote:

Originally Posted by Grin

Na pewno nie powtarzać "w nieskończoność" komend, aż pieseczek za którymś razem zechce wykonać, bo to jest tylko "palenie" komendy.

I święta zasada: jeśli pies zrobi ćwiczenie super- udeptać w zarodku chęć powtórzenia 'sukcesu' - etap ma się zakończyć radością, nie próbą powtórzenia 'bo może być lepiej'

tarasbulba · 01-10-2013, 18:44

Nie chce wyrażać opinii o instruktorach, których nie znam. Z Baruchem dużo przepracowaliśmy od posłuszeństwa, przez tropienie do obrony.Poznaliśmy wielu ludzi, którzy od lat zajmują się szkoleniem z pasji ,brali udział w różnych zawodach lub zajmują się psami ze względów służbowych. Wszyscy polecają ,jako bardzo dobrego szkoleniowca Jacka Lewkowicza.
Miał i ma on kontakt z wilczakami http://tresura.pl/pl, myślę,że zawsze warto przyjrzeć się również innym metodom szkolenia i wyciągnąć własne wnioski na podstawie obserwacji np. pracujących psów.

netah · 02-10-2013, 12:00

Quote:

Originally Posted by Gia

Mniej wymagania, a węcej zabawy z psem w ćwiczenie posłuszeństwa.

I myślę, że tu jest "hund begraben", bo to jest to, co podpowiadała mi intuicja. Bo nie problem w szkoleniowcu, tylko w szkolącym. Trza dokupić trochę cierpliwości i elastycznego podejścia. Mniej wojska, więcej przedszkola i powinno być lepiej.

Dzięki.

anula · 02-10-2013, 14:04

Quote:

Originally Posted by netah

Mniej wojska, więcej przedszkola i powinno być lepiej.

ładnie napisane

mania szewska · 12-10-2013, 11:32

Quote:

Originally Posted by Gaga

nauczyć go wchodzenia w tryb pracy. Zapomnijcie po prostu ile nauki za Wami- zacznijcie od nowa

Gaga - zaciekawiło mnie to o wchodzeniu w tryb pracy... można prosić coś więcej ? Czy chodzi o to, by wytworzyć odpowiednie skojarzenia?,tak jak z rytuałem - zakładamy szelki znaczy się, będzie tropienie?
Jak to robicie, jak kreujecie takie skojarzenia? Jak rozkręcaliście swoje psy na początku nauki? Jak robicie to teraz?

Pytam, bo sama jestem na samym początku tej przygody...

tarasbulba · 13-10-2013, 08:42

Quote:

Czy chodzi o to, by wytworzyć odpowiednie skojarzenia?,tak jak z rytuałem - zakładamy szelki znaczy się, będzie tropienie?

Podstawą do wszystkiego jest chęć psa do danej pracy, jeśli stworzysz pozytywne skojarzenia z jakąkolwiek "dyscypliną" i pies ma frajdę z pracy to wystarczy ,że bezpośrednio przed daną "dyscypliną" będzie się używać stałego słowa, rytuału, czynności......

Ja Baruchowi przed ćwiczeniami PT rzucałem hasło "robota" i już wiedział co bedzie, przed tropieniem "ślad", przed obroną nie było potrzebne żadne hasło bo sam wchodził w "tryb" czując specyficzną atmosfere na placu, odgłosy itd.

Więc Baruch słysząc "robota" już spoglądał co ma robić, przerywnik "zabawa" oznaczał,że jest chwila "świrowania" miedzy ćwiczeniami itd.

To nie muszą być słowa, moga byc gesty, czynności ,ktore sie wykonuje tylko przed daną "robota". Np. zakladanie szelek itd.itp...

Gaga · 13-10-2013, 16:26

Quote:

Originally Posted by mag

Gaga - zaciekawiło mnie to o wchodzeniu w tryb pracy... można prosić coś więcej ? Czy chodzi o to, by wytworzyć odpowiednie skojarzenia?,tak jak z rytuałem - zakładamy szelki znaczy się, będzie tropienie?

Nie wiem czy szelki działają, ale tak

Chodzi o to, aby bez względu na okoliczności uzyskać taki efekt "włącznika", który powoduje, że pies przestawia swoją uwagę na skupienie na Tobie. Ignoruje okoliczności i jest "cały Twój". I to napraqwde działa jak pstryczek, po prostu ciach! i pies się zmienia. Trochę pomaga zauczanie miejsca i okoliczności. a trochę się to wypracowuje. Tu jednak potrzebna jest nasza praca, umiejętność motywowania psa (motywatorem jest nie to, co my oferujemy psu, tylko to, co pies bardzo chce dostać - naszą rolą jest tylko znalezienie tego czegoś) - my np. leżący i kwiczący beznadziejnie aport, tuż przed egzaminem, zrobiliśmy na rękaw

Bo to właśnie najbardziej psa wkręciło.

Quote:

Jak to robicie, jak kreujecie takie skojarzenia? Jak rozkręcaliście swoje psy na początku nauki?

Szukasz, próbujesz, kombinujesz. Żarcie to mega słaby motywator

- Rzeczywiste zaangażowanie człowieka - bardzo dobry

To nie przenośnia, że na ćwiczaku człowiek powinien być mokry

My teraz już nie szukamy, my mamy włącznik

mania szewska · 05-12-2013, 13:56

W przypadku mojego młodzieńca żarcie działa wyśmienicie... Czasem też ulubiona w danym momencie zabawka. Chciałabym jednak wypracować sobie takie hasło właśnie na ON i OFF w trybie pracy... ROBOTA i BAW SIĘ brzmią tu bardzo sensownie.
Szkolimy się jak na razie małymi kroczkami i jakoś tam idzie to nam, szczenior jest chętny do pracy i zabawy, więc jest nadzieja, że się z tym wszystkim jakoś ogarniemy, chociaż mam wrażenie, że musimy co chwila wracać do podstaw

))

Zauważyłam też, że Tito ma swój własny sygnał pod tytułem hej hej, jestem gotowy do pracy: ni stąd ni z owąd podchodzi do nogi z obejściem mnie dookoła, siada i wlepia we mnie wymowne spojrzenie w stylu: masz tam jakieś jedzenie czy będziemy się po prostu wydurniać?

30-09-2013, 16:41	#1
netah ngi dhla Join Date: Aug 2011 Location: małaPolska Posts: 321	Szkolenie: akcja/reakcja Proszę o rady, czy lub jak ragować na następujące sytuacje podczas szkolenia: 1. Po wydaniu komendy (obojętnie czy noga, równaj lub przeszkoda) pies wykonuje ją z widocznym ociąganiem, często przy okazji obsikując po drodze trawę. 2. Zerwie komendę (nie wytrzyma stania, siada lub leżenia) i nie zareaguje na noga lub stój i pójdzie wąchać kwiatki. Powtarzać do skutku? Czy może złapać i odprowadzić na miejsce? Tylko jak złapać jeśli kontroluje odległość nie pozwalając się zbliżyć na tyle żeby złapać? Oczywiście w obydwu wypadkach pies jest wysikany, i opróżniony z grubszych spraw przed szkoleniem. __________________ Surman suuhun

30-09-2013, 18:37	#4
Gaga VIP Member Join Date: Sep 2003 Location: Los Dientitos Posts: 6,856	A co na to trener? Bo to chyba on powinien znaleźć rozwiązanie - IMO- za duże kroki, powinniście się nieco cofnąć i zacząć motywować psa, nauczyć go wchodzenia w tryb pracy. Zapomnijcie po prostu ile nauki za Wami- zacznijcie od nowa, pamiętając o tym, że na ćwiczaku człowiek ma się pocić, a pies ma być żywo zainteresowany pracą z człowiekiem __________________ Hodowca psów to nie funkcja, to nie zawód i nie nazwa hobby - to tytuł i godność. Trzeba na nią zasłużyć i dobrze piastować. チェイタン。

30-09-2013, 18:48	#6
tarasbulba Junior Member Join Date: Jul 2011 Location: Rybnik Posts: 84	O ile się nie mylę Wy trenowaliscie w systemie "bezsmaczkowym",gdzie motywacją dla psa ma być nagroda w postaci zadowolenia przewodnika wyrażona słowem, gestem lub mimiką. Tutaj problemem może być wilczakowa natura, która nie orientuje sie wyłacznie na potrzebie zadowolenia przewodnika,to,że Beryl wykonuje komendy jest oznaka posłuszeństwa, ale wykonuje je powoli bo brakuje mu bodzca motywacyjnego, który byłby dla NIEGO ważny......pewnie sobie mysli:" dobra ,niech bedzie kurcze noga, zrobie to za chwile,ino sie jeszcze odleje, albo poniucham kwiatek....". Optymalny byłby stan umysłu : KOMENDA -"... kuz...a,Kuz...wa. lece, robie, bedzie zajebiscie, jak zrobię!!. __________________ BARUCH Wilczy Duch https://www.facebook.com/piotr.warmus

30-09-2013, 20:16	#7
netah ngi dhla Join Date: Aug 2011 Location: małaPolska Posts: 321	1. Czasami lepiej niż na trenerze polegać na swojej intuicji, a czasem sprawdzić doświadczenia innych. 2. Beryl nie ma tak cały czas, ale czasem mu się zdarza, dlatego pytam jak wy zareagowalibyście na takie sytuacje! bo nie wierzę, żeby nikomu się to nie przytrafiło. 3. Właśnie zaczęliśmy obronę (za nami 2 lekcje), tylko właśnie niezbyt intensywnie, bo raz w tygodniu ale za to połączone z zaawansowanym posłuszeństwem typu duże odległości lub siad, waruj, powstań na kręgach pod którymi idzie czołganie, czyli wąsko i ślisko. __________________ Surman suuhun

30-09-2013, 20:45	#9
Gaga VIP Member Join Date: Sep 2003 Location: Los Dientitos Posts: 6,856	A co Tobie podpowiada intuicja? Tak impulsywnie co miałbyś ochotę zrobić? Ja miałam takie 'pod górkę' i właśnie powróciłam kilka lekcji wstecz i dopracowywałam komendy, nie jako sieczkę: raz siad, raz waruj, tylko porządna separacja, żeby nie było wątpliwości co jest czym. Podstawą jednak było moje zachowanie na placu-dać z siebie maks tak, aby pies miał fun z tego, że coś robimy. Przede wszystkim jednak zdrowe spojrzenie na to co umie pies, nie to co mnie się wydaje, że powinien umieć, a co umie rzeczywiście. Przykład: jeśli pies zrywa komendę 'zostań' na ćwiczaku to oznacza tylko tyle, że jej nie umie:P p.s. trener jest od tego aby wyłapać takie rzeczy i nakierować odpowiednio w celu osiągnięcia sukcesu (małego sukcesu z postaci udanego ćwiczenia) psa i przewodnika Za to bierze kasę, jeśli nic z tym nie robi - jest dupa, nie trener. __________________ Hodowca psów to nie funkcja, to nie zawód i nie nazwa hobby - to tytuł i godność. Trzeba na nią zasłużyć i dobrze piastować. チェイタン。

30-09-2013, 18:00	#2
anula czuły barbarzyńca Join Date: May 2010 Location: miastowieś S-łomianki Posts: 1,859	A jest najedzony przed szkoleniem?

30-09-2013, 18:46	#5
fraxinia Junior Member Join Date: Apr 2011 Posts: 223	Kiedyś napisałeś, że Beryl ćwiczy tylko za słowną pochwałę. Jeśli nadal tak jest, to ja się wcale nie dziwię, że on nie chce pracować. Jest znudzony i swoim zachowaniem próbuje Ci to pokazać. Ulvar zachowuje się identycznie gdy jest przetrenowany, dla mnie to znak, żeby na parę dni odpuścić. Moja rada to ćwiczyć rzadziej, ale solidniej motywować psa, smakołykami i swoją energią

30-09-2013, 20:44	#8
anula czuły barbarzyńca Join Date: May 2010 Location: miastowieś S-łomianki Posts: 1,859	Nie moge byc autorytetem, bo jestem leniuszkiem i nie ćwiczymy zbyt czesto. Ale podobne sytuacje zdarzaly nam sie na szkoleniu. Powodem byl brak motywacji spowodowany albo zbyt monotonnymi zajeciami, albo zbyt dlugimi, albo tym, ze pare razy w zimie zmieklo mi serce i dalam z rana żreć. A na glodniaka zmysły ostrzejsze i reakcje szybsze. (no i Maciek czasem reagowal zbyt wolno, ale to sie kwalifikuje pod pkt. 1 i 2) Moj pies "chodzil" na smaki, jak byl mlodziak, bylo to pod paroma wzgledami wygodne. teraz zarcie nie jest wystarczajacym motywatorem, ale fun jest dla niego wazny caly czas.

30-09-2013, 23:27	#10
avgrunn Senior Member Join Date: Mar 2011 Location: Trójmiasto Posts: 1,756	My sie zupelnie cofamy, nowe komendy, nowe sposoby, wszystko krok po kroku tylko pod treningi. Staram sie by na nowo wszystko bylo robione na zarcie lub na zabawe, jak nie chce jesc to nie zmuszam do cwiczen bo zrobic zrobi ale byle jak. A obrona raz w tygodniu to duzo my mamy raz w miesiacu, albo nawet raz na dwa :P Jesli szkoleniowiec nie ma rady warto zmienic szkoleniowca, mysmy o tym pomysleli za pozno i stad te zmiany w podejsciu. __________________ Ja & Urciowaty

01-10-2013, 00:43	#11
Gia K-Lee Family Join Date: Feb 2005 Location: Wrocław Posts: 2,400	Ad. 1 Poprawić motywację, ćwiczyć rzadziej, iść na ćwiczak "na głodniaka". Mniej wymagania, a węcej zabawy z psem w ćwiczenie posłuszeństwa. Ad. 2 Jeśli zrywa komendę, odprowadzić na miejsce i ją powtórzyć. Jeśli kontroluje odległość i nie daje się "złapać" - ćwiczyć na długiej taśmie. __________________ Gia, K-lee Vornja z Peronówki & Gran Rosa Amiga Atropa Bella Donna...

01-10-2013, 08:25	#12
Grin Wilkokłak Join Date: Aug 2008 Location: Katowice Posts: 2,220	Lina to dobra metoda w tym wypadku jak napisała Gia. Również uważam, że pies przed szkoleniem nie powinien dostać michy (nawet pół). Pies najedzony, to pies leniwy. Na pewno nie powtarzać "w nieskończoność" komend, aż pieseczek za którymś razem zechce wykonać, bo to jest tylko "palenie" komendy. __________________ Łowcuś w galerii WD Galeria Jacka

01-10-2013, 18:44	#14
tarasbulba Junior Member Join Date: Jul 2011 Location: Rybnik Posts: 84	Nie chce wyrażać opinii o instruktorach, których nie znam. Z Baruchem dużo przepracowaliśmy od posłuszeństwa, przez tropienie do obrony.Poznaliśmy wielu ludzi, którzy od lat zajmują się szkoleniem z pasji ,brali udział w różnych zawodach lub zajmują się psami ze względów służbowych. Wszyscy polecają ,jako bardzo dobrego szkoleniowca Jacka Lewkowicza. Miał i ma on kontakt z wilczakami http://tresura.pl/pl, myślę,że zawsze warto przyjrzeć się również innym metodom szkolenia i wyciągnąć własne wnioski na podstawie obserwacji np. pracujących psów. __________________ BARUCH Wilczy Duch https://www.facebook.com/piotr.warmus

05-12-2013, 13:56	#20
mania szewska Junior Member Join Date: Mar 2013 Location: Scotland Posts: 64	W przypadku mojego młodzieńca żarcie działa wyśmienicie... Czasem też ulubiona w danym momencie zabawka. Chciałabym jednak wypracować sobie takie hasło właśnie na ON i OFF w trybie pracy... ROBOTA i BAW SIĘ brzmią tu bardzo sensownie. Szkolimy się jak na razie małymi kroczkami i jakoś tam idzie to nam, szczenior jest chętny do pracy i zabawy, więc jest nadzieja, że się z tym wszystkim jakoś ogarniemy, chociaż mam wrażenie, że musimy co chwila wracać do podstaw)) Zauważyłam też, że Tito ma swój własny sygnał pod tytułem hej hej, jestem gotowy do pracy: ni stąd ni z owąd podchodzi do nogi z obejściem mnie dookoła, siada i wlepia we mnie wymowne spojrzenie w stylu: masz tam jakieś jedzenie czy będziemy się po prostu wydurniać?