Czy wilczak to tylko problemy?

[leski]

Czy wilczak to tylko problemy?


Często się słyszy że wilczaki nie przepadają za innymi psami/rasami , lub że mają jakieś swoje rasy "ulubione" które najchętniej by zdominowały lub rozszarpały, najlepiej jak mamy w okolicy inne wilczaki by mogły się spotykać i razem wyszaleć.
Taki obraz wilczaka się rozpowszechnił.


Mam kilka pytań


1. czy wilczak może pracować z psami agresywnymi jak również z psami wycofanymi.


2. jak zmieniały się charaktery waszych wilczaków w odniesieniu do innych psów.


3. jakie wasze psy mają relacje z innymi psami na spacerze
- na smyczy
- bez smyczy ( biegając luzem)


4. w jakim wieku można określić predyspozycje wilczaka , do czego się nadaje a do czego nie.


Nasza Malina ma niecałe 17miesięc i zastanawiam się nad tym jak się zmieni jej charakter ( oczekuję wszystkiego najgorszego ). Co można zrobić by uniknąć poważnych problemów , czy jest jakaś niewielka szansa by coś z tego co w niej aktualnie siedzi zostało się kiedy "dorośnie/dojrzeje"

Mała nie jest psem wycofanym ani też dominującym , fajne cechy u niej zauważam ale chyba jest za młoda by powiedzieć że one zostaną więc dlatego pytam Was jak to jest u waszych burych.

[Padre]

1. Moim zdaniem to zależy od różnych czynników: a/ jaki charakter ma Twój wilczak - czy da się sprowokować do awantur przez agresywnego psa, b/ wilczaki szybko uczą się złych rzeczy - od agresywnego psa może podłapać, że fajnie się gnębi słabszych, c/ w grupie z takimi psami powinien być pies regulujący tzn. taki, który nie będzie odpowiadał na agresywne zaczepki, łagodził konflikty między psami i bronił słabszych, d/ taką grupę powinien prowadzić dobry szkoleniowiec, który jest w stanie ogarnąć całą sytuację e/ mając w grupie burającego się psa jest okazja do ćwiczenia ignorowania takich osobników.

2. Mój samiec zaczą się wcześnie burać bo po skończeniu roku. Startował do wszystkich obcych samców. Te psy, które poznał jako szczeniak są ok z niektórymi się kumpluje. Teraz ma 3,5 roku i trochę spóścił z tonu t. najpier powącha zanim wystartuje z pyskiem. Suka jest młodsza od Twojej i jeszcze jej się nie zaczęło buranie. Ją inne psy średnio interesują, uwielbia wilczaki i tylko z nimi się zadaje

3. Moje burki są wioskowe więc rzadko spotykają obce psy. Oczywiście łatwiej im nawiązać kontakt z psem gdy są bez smyczy. Suka powącha i odchodzi. Psa nie puszczam luzem wśród obcych psów. Na smyczy jest większa spina jak sobie upatrzy jakiegoś pieseła. Ogólnie nie dopuszczam do witania się z obcym psem, gdy mój jest na smyczy chyba że widzę u obu psów dobre nastawienie. Oba moje bure nie cierpią zapłotowych szczekaczy. Pracujemy nad spokojnym mijaniem takich posesji.

4. Nie wiem w jakim wieku. Myślę, że to jest kwestia indywidualna.

Jak wilczak ma fajne cechy tu już mu chyba zostaną. Mój Amra zawsze był odważny na miejskich spacerach, przyjacielski do ludzi i od szczeniaka mu się to nie zmieniło Najwięcej pracy jest nad poprawą relacji z psami. Belitka natomiast im starsza tym staje się fajniejsza Trudno jest opisać różnicę między samcami a sukami, ale znacznie się różnią. Z suką np. szybciej nawiązała fajny kontakt, pies często ma swoje zdanie i chce zrobić po swojemu. Suka jest bardziej emocjonalna. Jestem świadoma, że może jej się pozmieniać po pierwszej cieczce.

Fajnie gdy wilczak potrafi dogadywać się z różnymi rasami i płciami, lecz z tego co opowiadają wilczakowcy w pewnym momencie się to psuje. Chyba nikt dokładnie nie wie dlaczego tak się dzieje? Wtedy dobrze mieć w okolicy wilczakową grupę spacerową bo wilczaki jednak rozumieją się najlepiej i wilczakowcy nie patrzą na ciebie ze zgrozą w oczach, gdy twój bury zglebuje innego

[leski]

wklejam odpowiedź z fejsa za zgodą autora ...

Konrad Bidziński "1. czy wilczak może pracować z psami agresywnymi jak również z psami wycofanymi." "Pracować" zależy co to znaczy, zależy od oswajania z innymi psami, i tym czy bardziej go jara praca czy nakrętka na innych, w końcu na wystawie po paru h z reg. nakrętka stygnie. Z doświadczenia wiem że dało się psy negatywnie ze sobą nastawione uspokoić i przyzwyczaić tak że mogły chodzić razem na spacery.

"2. jak zmieniały się charaktery waszych wilczaków w odniesieniu do innych psów." Na początku miłość wraz ze wzrostem jajek jak u każdego samca (zwłaszcza gdy stoczył kilka potyczek) większość samców chce zdominować (niekoniecznie zjeść), jak każdy normalny pies suki nie może skrzywdzić... tak to już jest że niezależnie od rasy pies na suke ma blokadę i może najwyżej dostać wpierdziel od suczki ;p

"3. jakie wasze psy mają relacje z innymi psami na spacerze
- na smyczy" Zależy, jak jesteśmy w mieście w pobliżu domu jest cięty na inne samce a jak spacerujemy większość olewa najwyżej się strosząc, reakcja zależy jaki jest oponent.
- bez smyczy ( biegając luzem) Zależy, jak jesteśmy w mieście w pobliżu domu jest cięty na inne samce dalej od terenu bardziej olewa 1 większość burków bezsmyczowych spiernicza bez konfrontacji, jak dochodziło zwłaszcza w pracy do konfrontacji wygrywaliśmy butem i psem jednak bez krwawo.

"4. w jakim wieku można określić predyspozycje wilczaka , do czego się nadaje a do czego nie." chyba od zawsze ale charakter stabilzuje się w wieku 2,5 roku? Myślę że ogólnie należy jeszcze dodać że są psie sympatie i antypatie, jak u ludzi nie związane z rasą i płcią, których nigdy nie zrozumiemy:P (jak u ludzi)

[leski]

i jeszcze jedna wklejka z fb również za zgodą autorki ...

Aga Brtszwsk Przede wszystkim jednak oddzieliłabym dośwadczenia właścicieli psów i suk, one jednak inaczej sie zachowują1. U nas na ćwiczaku były i psy wycofane i agresywne (no, powiedzmy, że bardziej pobudliwe), skoncentrowany na pracy pies niespecjalnie sie nimi zajmował (co nie znaczy, że spuszczał je całkiem z oczu).Ale ćwiczenia bez smyczy na równaj, w szpalerze nie kończyły się wyłamaniem. 2. Charakter, a właściwie zachowanie, zmienia się z wiekiem, wraz ze zdobywaniem doświadczeń.Wraz z budowa wzajemnego porozumienia na linii pies-człowiek. 3. Bez smyczy zawsze łatwiej, spokojniej, im bliżej jest człowiek, tym wieksze zamieszkanie.Choć są psy (u nas:samce), do których nie pozwalam sie Cheyowi zbliżać bo wiem, że będzie awantura. Wszystkie suki i cała młodzież, bez względu na płeć, są bezpieczne. Doroślejsze samce- zależy czy podejdą "w pokłonach" czy nie....ale też wiem, że Chey krzywdy nie zrobi, sturla w glebę, ale nie pokaleczy.4. Im wcześniej zaczniesz pracowac z psem, tym szybciej się zorientujesz w czym Wam dobrze idzie. A zaczyna się od razu Jak dobrze psa zmotywujesz, to masz większe pole manewru Uważam, że największym błedem jest robienie np "obrony" incydentalnie, ale to temat na inną rozmowę. Dla bezpieczeństwa wryłabym dziewczynie jedną komende, ale tak na blachę: STÓJ, po której ma się bezwzględnie nie ruszać, nie ruszac w pościg, ma stać i czekać, aż do niej dojdziesz. Nie komenda "do mnie", która wymaga bardzo dużo od psa, szczególnie w sytuacji, gdy cos namierza, ale właśnie STÓJ.

[leski]

1. Malina suka około 17miesięcy , nie szuka problemów , nie daje się sprowokować przez agresywne zachowania innych psów. W przypadku gdy inne psy coś tam pyskują/burczą do niej ona stara się bokiem podchodzić i pokazać że nie szuka sprzeczki , w tym momencie ogon spokojnie zwisa (nie chowa go pod siebie) nie pokazuje kłów i nie daje się nakręcić na burczenie.
W przypadku szczurków na smyczy lub bez w typie york , mała często się kładzie , schodzi do poziomu psa i dopiero zaczyna witanie i rozmowę. Nigdy nie traktuje tych maluchów z góry i nie stara się ich zdominować ani też nie burczy na nie.
Jeżeli taki mały ma za dużą buzie i pyskuje to młoda go olewa i do niego nie podchodzi


2. Relacje z innymi psami
Na spacerach mamy kontakt z bardzo dużą ilością psów , nie mamy ulubionej rasy do zabawy ani do burczenia sposób kontaktowania z psami zawsze jest taki sam bez znaczenia czy jest na smyczy czy biega luzem. Jedyny problem sprawiają jej charty , gdyż nie ma z nimi szans ani na krótkie ani na długie dystansy i potrafią ją dopaść. Przy czym nie ma z tego powodu żadnego stresu , gdy przeciwnik okaże się lepszy mała potrafi się zachować i pokazuje że się poddaje. A my w tym czasie (tak jak zawsze) jesteśmy czujni by te pogonie nie były zakończone agresją.
Najlepszy kumpel Maliny to Mister Jinx krzyżówka labradora i pudla. Zabawy z Jinxem wyglądają jak zabawy wśród wilczaków , właścicielka Jinxa nie ma z tego powodu stresów czasem tylko informuje o nowych dziurkach w uszach .
Wilczaków w okolicy brak :/ poza dwoma agresywnymi z którymi się nie spotykamy jak przed 3 spotkaniem Malina widząc je w oddali nie chciała wysiąść z auta . kontakt z wilczakami mamy głównie na wystawach lub w czasie odwiedzin w hodowli

Oczywiście przegląd ras wszelakich mamy co tydzień na szkoleniu




3. Nie mam zielonego pojęcia kiedy się małej ta miłość do świata odwidzi. Póki co będziemy się starali nadal pracować nad socjalem i kontaktem z innymi psami a czas to zweryfikuje.
Z taką wariatką musimy żyć nie wiem co będzie jutro i dlatego nadal czekamy na wasze doświadczenia by móc korygować nasze błędy i takie tam


Ps.


Aga zaczynamy wprowadzać komendę stój na dystans , przy nodze nie ma z tym problemu (na razie)

[radena]

Ja mam mało doświadczenia bo i Szczyl młodziutki (raptem 17mcy), ale co mi tam się wypowiem

1. A co za problem? Przecież pies Twój pracuje Z TOBĄ nie z tymi psami. Jeśli właściciel kontroluje i ogarnia agresora to nie widzę problemu (a przynajmniej my nie mamy problemu), gorzej jeśli co 5min tamten zrywa komendę i leci jak głupi do naszego - wtedy wykluczam możliwość współpracy Pies wycofany to samo - to my mamy kontrolować naszego psa, nie ma prawa podczas szkolenie dokuczać czy zaczepiać innych psiaków.
2i3. Charakter ... DO ok roku przyjaciel wszystkich i wszystkiego Obecnie dogada się z KAŻDĄ suczką (czy lękliwa, czy wycofana, czy niepewna), dogaduje się ładnie z kastratami, a z samcami mamy złożoną komunikację. Czyli na wsi, begając luzem i spotykając stado amantów na miłosnej pielgrzymce do cieczkującej suki mamy wspólne obwąchanie, posikania krzaczka i pokojowe rozejście się. W mieście mamy w 99% spotkanych obcych samców spięcie. Przy czym Baari glebuje delikwenta, nie jest agresywny, nie robi krzywdy. Jeśli pies odpuści, nie podejmie wyzwania to nic się nie dzieje - ale w mieście takich chyba nie ma :P (mam taką teorię, że te miejskie psy, nie wiem czy z winy środowiska czy właścicieli, są bardzo upośledzone komunikacyjnie...). To dotyczy psów większych, te małe wypłosze nie są godne zainteresowania No chyba, że baaaardzooo, baaardzoooo pyskują i skaczą do gardła (a spotykaliśmy już takie) - zostają wtedy łagodnie zglebione, ale nawet bez jakiegoś większego burczenia. Znajomy szpic miniaturowy - bardzo rozdarty samczyk jest kompletnie ignorowany (i widać, że bardzo mu to dokucza ). Na smyczy wszystkie reakcje są wyrażone mocniej, ale sądzę, że nie wynika to z obecność smyczy, a z mojej bliskości (zawsze to podkręca atmosferę). Bawić się z kolei można z każdym, który się nie stawia
Komunikacja wśród CSV wygląda za to zupełnie inaczej - ale i tu sądzę, że to "wina" właścicieli. Tu każdy rozumie specyfikę zachowań swojego psa i interweniuje tylko w poważnych sytuacjach (a takich jest bardzo mało), psy dogadują się same i świetnie im to wychodzi. Doskonale też widać jak cudownie wraz z wiekiem te poziomy komunikacji się zmieniają Super widok.
* i gratis środowiskowy. Trafił mi się bardzo odważny egzemplarz (bardzo aktywny socjal też pewno miał w tym troszkę udziału) - pies lubi wszystkich ludzi, nie boi się w zasadzie niczego (a jeśli się wystraszy, jak np. ostatnio kiedy przeciąg wydął pokrowiec na siedzenia w aucie i taki "potfór" rzucił się na psa ) to mam reakcję - jeż + dwa kroki wstecz + warczenie + podchody po okręgu do stracha. I to się nie zmieniło od małego - zawsze tak wyglądał strach u Młodego (warto dodać, że taki strach trwa jakąś minutę max). Stosunek do obcych za to nieco z wiekiem się zmienił. Od "kocham" za szczeniaka, przez "hmmmm, dziwny trochę jesteś" ok 8mca, do "znasz go? <pytanie do mnie> aaaaa, znaaaasz to dam mu BUZIAKA!" albo "nie znasz? dobra. to nie będę całował po nosie" obecnie. Im starszy pies tym większą pewność siebie u niego obserwuję.
4. Hihihi mnie się tam wydaje, że wilczak się DOSKONALE sprawdzi w tym co chciałby robić jego opiekun Byle przewodnik miał z tego kupę frajdy wtedy się nasz CSV na pewno dla nas poświęci, na pewno nas uszczęśliwi Choć jeśli ktoś ma ambicje na OBI 3 to może lepiej niech za wczasu weźmie bołdera albo malinkę zamiast frustrować i siebie i psa za to moje zdanie jest takie, że do tropienia (użytkowego, dajmy se spokój z tym sportowym, ni jak mającym się do prawdziwego tropienia) nadaje się KAŻDY csv. (wyśmienice sprawdzą się też nasze wilkory w dziczy - na wspólnych spacerach, w łóżku - jako podręczny termofor i w knajpie (wersja dla Panów) - jako skuteczny lep na Dziewczyny :P )


A na pytanie czy wilczak to tylko problemy tu, wilczakowcom, śmiało odpowiadam NIE (zresztą każdy to wie), ale na ulicy, przypadkowym "zaczepiaczom", odpowiadam TAK SAME PROBLEMY I JESZCZE WIĘCEJ PROBLEMÓW Na wszelki wypadek

[leski]

Originally Posted by radena

Ja mam mało doświadczenia bo i Szczyl młodziutki (raptem 17mcy), ale co mi tam się wypowiem

1. A co za problem? Przecież pies Twój pracuje Z TOBĄ nie z tymi psami.

właśnie chodzi mi o pracę wilczaka z psami , czyli socjalizowanie psów problematycznych

Originally Posted by radena

Na smyczy wszystkie reakcje są wyrażone mocniej, ale sądzę, że nie wynika to z obecność smyczy, a z mojej bliskości (zawsze to podkręca atmosferę).

z tego co się dowiedziałem ( mogę się mylić ) pies na smyczy wykazuje zachowania terytorialne. Zasięg smyczy jest wyznacznikiem terytorium przy czym w trakcie przemieszczania jest to bardziej płynne ale gdy się zatrzymamy zasięg smyczy wyznacza jego terytorium. I o te zachowania mnię chodziło

Originally Posted by radena

4. Hihihi mnie się tam wydaje, że wilczak się DOSKONALE sprawdzi w tym co chciałby robić jego opiekun Byle przewodnik miał z tego kupę frajdy wtedy się nasz CSV na pewno dla nas poświęci, na pewno nas uszczęśliwi

coś w tym jest ... zauważyłem że wilczak to doskonały obserwator i bardzo szybko się nas uczy chyba nawet szybciej a niżeli byśmy sobie tego życzyli

Originally Posted by radena

A na pytanie czy wilczak to tylko problemy tu, wilczakowcom, śmiało odpowiadam NIE (zresztą każdy to wie), ale na ulicy, przypadkowym "zaczepiaczom", odpowiadam TAK SAME PROBLEMY I JESZCZE WIĘCEJ PROBLEMÓW Na wszelki wypadek

ja bym powiedział że ilość problemów jest odwrotnie proporcjonalna do poświęconego czasu czyli więcej czasu poświęcimy psu to mniej problemów będziemy mieli
co do ludzi zainteresowanych rasą to też nie słodzimy tylko najpierw mówimy o tych czarnych stronach wilczaka

[Padre]

leski z tego co piszesz, masz idealnie komunikującego się wilczaka! Tylko pozazdrościć. Oby jej tak zostało Z takimi zdolnościami komunikającymi, moim zdaniem, może pracować z problematycznymi psami jako pies tarapeuta. Chyba o to Ci chodziło w pytaniu? Teraz zrozumiałam
Skoro wilczaki w Twojej okolicy są agresywne lepiej ich unikaj, żeby młoda nie podłapała od nich złych zachowań. Zresztą sucz Ci dała znać, że nie chce mieć z nimi do czynienia
Mam pytanie czy Malina miała już cieczkę? Opiekunowie suk mówią, że po cieczce sporo się zmienia. Ja się zastanawiam jak to u nas bedzie po cieczce. U Belit jest pare rzeczy do dopracowanie, ale idzie w dobrą stronę. Mam nadzieję, że hormony nie popsują tego. Myślę, że zdolności Twojej suki nie zanikną. Pewnie będziesz musiał pomagać jej w zapanowaniu nad hormonami

[leski]

Padre Malina jeszcze cieczki nie miała i boję się tych zmian. My jesteśmy takim małym eksperymentem w rasie mało kontaktów z wilczakami , maksymalny socjal ( jeśli nam się chce ) jednak nie wszystko jest super bo przecie goni obce koty ... jeśli uciekają gorzej jak się jej stawiają to jest zaskoczona haha

Parę rzeczy nam całkiem fajnie wyszło przez przypadek i to nam cały czas procentuje
Czyli więcej szczęścia niż rozumu

[Puchatek]

Originally Posted by leski

Aga Brtszwsk Przede wszystkim jednak oddzieliłabym dośwadczenia właścicieli psów i suk, one jednak inaczej sie zachowują

Zgadzam się z Agą -na podstawie obserwacji swoich burych mogę powiedzieć, że nie powinno się ich brać "jedną miarą".

Originally Posted by leski

Aga Brtszwsk Dla bezpieczeństwa wryłabym dziewczynie jedną komende, ale tak na blachę: STÓJ, po której ma się bezwzględnie nie ruszać, nie ruszac w pościg, ma stać i czekać, aż do niej dojdziesz. Nie komenda "do mnie", która wymaga bardzo dużo od psa, szczególnie w sytuacji, gdy cos namierza, ale właśnie STÓJ.

Rewelacyjna komenda, która u nas się sprawdziła...... wielokrotnie choć nie zawsze. Mimo że łatwa w odbiorze przez wilczaka czasami trudno ją wykonać /słuch wtedy z kolei szwankuje/... np. gdy maleństwo akurat już jest w galopie, bo szybciej od nas coś zlukało....
.....
Moje doświadczenia co prawda zerowe, ale jedno wiem: wilczaki uczą się przez obserwację i nie zostają obojętne na nie. Chyba najważniejsze nie dopuścić do "zakręcenia się" wilczaka -10 min hiper-emocji a odkręcanie przez wiele miesięcy lub lata.
.....

[leski]

Originally Posted by Padre

leski z tego co piszesz, masz idealnie komunikującego się wilczaka! Tylko pozazdrościć. Oby jej tak zostało Z takimi zdolnościami komunikającymi, moim zdaniem, może pracować z problematycznymi psami jako pies tarapeuta. Chyba o to Ci chodziło w pytaniu? Teraz zrozumiałam

Padre , wszystkie wilczaki się dobrze komunikują Problem w tym co i komu chcą przekazać.

..............

Pytanie czy to że traktują nas jako rasę niebezpieczna czy to jest nasza wina ?
Czy to sami wilczakowcy doprowadzili do takiego obrazu wilczaka?

..............

Czy wasze bure na spacerach biegają luzem a jeśli tak to jak wtedy się zachowują w stosunku do napotkanych psów.

[Puchatek]

Originally Posted by leski

Pytanie czy to że traktują nas jako rasę niebezpieczna czy to jest nasza wina ?
Czy to sami wilczakowcy doprowadzili do takiego obrazu wilczaka?

Chyba nie ma odpowiedzi ze wskazaniem jednego winnego.
Wybraliśmy sobie mieszankę wilka z psem.
Geny wilka kształtowały się przez setki lat, trudno się więc chyba spodziewać, że to będzie kanapowe zwierzątko liżące wszystkich po rączkach i uśmiechające się do każdego napotkanego pieska.
Daj glinę człowiekowi by ulepił wazon....Jeden wazon będzie dziełem sztuki /abstrakcyjnej, użytkowej itd/, drugi dziełem serca, trzeci dziurawy a czwarty się rozleci zaraz po zrobieniu.... Wszędzie glina, ale inne ręce które tworzyły.... Edit: zapomniałam o ważnym czynniku: jakość gliny.
Ostatnio mi zarzucono, że kocham wilczaki ale uważam, że powinny zostać w rękach wojska. Nie zrozumiałam zarzutu.... może dlatego, że od lat obserwuję wilczaki i opiekunów/właścicieli. Patrząc na rosnącą ilość hodowli amatorskich, na ilość adopcji, na to jakimi jest wielu nowych chętnych na wilczaka, ile jest kolejnych problemów z wilkorami upewniam się, że opinia o rasie będzie jeszcze gorsza, bo i wilczaki będą jeszcze "gorsze" /uogólniam/.
Wielu z nas obserwuje owczarki niemieckie i ich degenerację. Kalectwo fizyczne u ON-ka jest straszne ale chyba niebezpieczeństwo tkwi w "kalectwie" psychicznym. Z tego co widzę, niewiele jest obecnie owczarków stabilnych psychicznych /to kiedyś stanowiło ogromną zaletę i miało wpływ na użytkowość/. Mam wrażenie, że to skutek mixu złego hodowania i rąk modelujących "glinę". Obawiam się, że z wilczakami będzie podobnie w aspekcie psychicznym. Będzie klatka i "proszę nie podchodzić do psa, bo on nie lubi małych piesiów w ciapki". Wilczaki jako rasa /globalnie/ powinna była zostać w wojsku, gdzie są jedne zasady i pełna kontrola nad rasą -to jest gwarant, że rasa się nie zdegeneruje i nie trafi na listę ras niebezpiecznych /ale "już po ptokach"/.
Te wszystkie nasze tematy o problemach z wilczakiem pokazują, że rasa nie jest "w ramach" -co pies to egzemplarz /nadal uogólniam/ ale na pewno nie można powiedzieć, że to stricte łagodne psy.
...
Mały przykład "popaprania"? Stał wilczakowiec z wilczakiem /SZKOLONYM!/ na smyczy a pies pogryzł po twarzy dziecko stojące obok... Czy coś takiego da dobry wizerunek rasie? Nie oczekuję odpowiedzi, kto zawinił...Mogłabym dać dosyć obrazowy następny przykład, jak się świeży wilczakowiec "układa" z nowym członkiem swojego "stada", ale nie chce mi się wchodzić w problemy psychiczne ludzi /nie mam "papieru" z psychiatrii/. Moje "odjazdy" przy nich, to pikuś.

....
PS Moja powyższa opinia nie koliduje z faktem, że jestem "wilczakowym narkomanem" i wilczak jest dla mnie najwspanialszym "towarem" z jakim się w swoim długim życiu spotkałam. Ale ja chyba po prostu trafiłam "charakterologicznie" w te psy.

[radena]

Heh. Może i młoda jestem, pełna jeszcze, naiwnie, "ideałów", ale gadanie i pisanie o agresywnych wilczakach przez pryzmat jednego swojego (w dodatku szczyla i suki), oraz dwóch znajomych agresorach w okolicy jest odrobinkę nadużyciem, nie sądzisz leski?
"Pytanie czy to że traktują nas jako rasę niebezpieczna czy to jest nasza wina ?
Czy to sami wilczakowcy doprowadzili do takiego obrazu wilczaka?
A kto traktuje CSV jako rasę agresywną? Niebezpieczną? To są normalne psy i traktowane NORMALNIE, z głową, wyrastają na zrównoważonych członków rodziny. Nie każdy pies MUSI kochać inne pieski, wilczak nigdy nie był hodowany do MIŁOŚCI. To, że mój samiec glebuje inne, obce samce oznacza, że jest agresywny? W wieku roku uwielbiał wszystkie psiaki, kiedy zaczął dojrzewać przestał kochać obcych. Swoim pozwala wejść na głowę, obcym pokazuje swoją pozycję dlatego luzem nie biega w parku. Bo ludzie nie rozumieją psów, nie rozumieją specyfiki zachowania zwierząt jakie trzymają w domu i warknięcie czy postawione na sztorc futro równa się chęć mordu i niebotyczna agresja. Baari dogada się z KAŻDYM wilczakiem (a spotkaliśmy się już z bardzo wieloma) - ale z wilczakiem, bo właściciele są świadomi swoich psów. I nie ma w tym dogadywaniu agresji.
Radocha wielka, że się Twoja sucz dogaduje z każdym i każdą inna psicą - ale wróćmy do tego tematu za 2 lata. Bo jeszcze pół roku temu też mogłam głosić wszem i wobec, że mam "demo" psa A rzeczywistość jest taka, że mamy zaledwie kilka osobników (na całą populację), które z miłością tolerują każdego innego osobnika. I moim zdaniem, nie znaczy to, że inni przewodnicy "spartolili" robotę, znaczy jedynie to, że mieli oni FART i trafili na fajne charakterologicznie osobniki, do tego dołożyli swoją pracę i mają efekt. Ale powtarzam - wilczak nigdy, NIGDY, nie miał być pieskiem rodzinnym, kochającym wszystko i wszystkich (tak samo jak np. owczarek belgijski). Ja nie widzę kompletnie nic złego w tym, że mój pies nie lubi obcych samców - wystarcza mi żeby był odwoływalny i samowolnie nie pchał się w burdy, nie mam ambicji na psie łączki i wolę spacer spędzić w lesie niż w parku z całą masą ludzi i zwichrowanych komunikacyjnie piesków ale ja wiedziałam co biorę, nigdy nie marzyłam o tym, że będę mieć psio-love, dużo socjalu (i na bank charakter) sprawiły za to, że mam człowieko-love i to mnie satysfakcjonuje oraz wystarcza w 100%.


Mój bury po mieście nie biega luzem - nie będę się użerać z pikusiami, które pchają swoje kudłate pyski prosto pod łapy wilczaka, bo oczywiście to jest nasza wina, że taki pikuś szczekający i miotający się wokół zostaje zglebiony
Za to w lesie biega luzem, biega luzem na wilczakowych spacerach (nawet jeśli na takim spacerze jest 10 całkowicie obcych CSV - wiem, że krzywdy sobie nie zrobią) i biega luzem kiedy robimy wspólny wypad ze znajomymi.

[Puchatek]

Chyba było by dobrze, Leski, gdyby było sprecyzowanie, czym jest rasa niebezpieczna przez pryzmat prawa.
http://orka2.sejm.gov.pl/IZ3.nsf/main/3620DB4E
http://www.polaczenie-spolek.wolters...iemieckich.pdf

Wiadomo, że oceniać rasę można tylko poprzez uogólnienie jej. I wydaje mi się, że obronę czy atak na nas i nasze psy mogliby przypuścić tylko ludzie spoza środowiska -to ich opinie /w bezpośrednim i częstym kontakcie z wilczakami/ wpływają na daną "etykietkę". A na opinię wpływają dodatkowo "mity" i "bajki" /jak z płytką i tendencyjną opinią o wilku z Czerwonego Kapturka/
Ostatnio w necie latał filmik pokazujący dwa kaukazy /bodajże.../ na ringu wystawowym. Ileż było ciekawych komentarzy o złym wychowaniu. Ciekawe jakie opinie o naszych wilczakach mają ludzie obserwujący dokładnie /znający mowę psa!/ wystawianie wilczaków /albo ON-ków/. A pamiętać należy, że w pamięci ludzi zazwyczaj najmocniej konotują się wspomnienia niemiłe a nie miłe a opinia idzie własną "drogą" /jeden zadowolony klient -10-ciu chętnych, jeden niezadowolony -100 niechętnych/. To że mój bury nie jest mordercą nie znaczy, że rasa nie zostanie "podciągnięta" pod morderczą.
Ale chyba na razie nie mamy co rwać szat..... musi dojść do kolejnych pogryzień, by wzięto nam rasę "pod lupę". Na razie w necie latają urocze opinie, że wilczak świetnie sprawdza się, jako gryzak dla ząbkujących dzieci i tylko patrzeć, jak świeżo upieczeni rodzice ZACZNĄ brać wilkory do wychowywania swoich niebożąt.....

[Padre]

Originally Posted by leski

Padre Malina jeszcze cieczki nie miała i boję się tych zmian. My jesteśmy takim małym eksperymentem w rasie mało kontaktów z wilczakami , maksymalny socjal ( jeśli nam się chce )

Jestem wielce ciekawa Waszego eksperymentu, zwłąszcza, że ostatnio chodzi mi po głowie pytanie: czy wilczak, który w młodości nie miał kontaktu z innymi wilczakami też będzie wykazywał zachowania typowe dla rasy? Proszę o raport, gdy Malina zacieczkuje

Wilczaki nie są w większości agresywne. One po prostu bardzo ekspresyjnie wyrażają swoje emocje, dlatego wydają tyle dźwięków, które dla innych właścicieli psów są obiawem agresji. Współcześni psiarze nie pozwalają swoim psom na zachowania agresywne, które przecież stanowią część psich zachowań. Wilczakowcy mają większą świadomść psich zachowań i potrzeb dlatego pozwalają swoim psom być po prostu psami. Wilczaki dla mnie są esensją psowatości, to inne rasy są zepsute przez człowieka...

Podzielam zdanie Burej o kształtowaniu gliny i Radeny o pierwotnym przeznaczeniu wilczaków. Biorąc psa jakiejkolwiek rasy trzeba pamiętać do czego była stworzona. Ludzie biorą np. retrivera i później narzejaką, że włazi do każdej kałuży Każdy wychowuje psa na swoje potrzeby. Ja mieszkam na wsi więc moje burasy bardzo rzadko spotykają obce psy. Mi wystarczy, że gdy już natkną się na jakiegoś wiejskiego burka to go nie zjedzą. Gdy jeżdżę z nimi do miasta, to omijam psie parki bo wiem, że mój Amra nie toleruje obcych psów, nie będę go zmuszać, aby się ze wszystkimi integrował. Poza tym uważam, że większość miejskich psów jest upośledzona komunikacyjnie. Zabieram je na wilczakowe spacery bo w tej grupie czują się swobodnie i psy i właściciele Chyba dlatego spotkania wilczakowe są tak popularne Jednak nie twierdzę, że wszystkie wilczaki powinny uczestniczyć w takich spacerach. Są takie (również w naszej grupie), które nie mogą się odnaleźć w tym towarzystwie.

[radena]

Originally Posted by Padre

Wilczaki nie są w większości agresywne. One po prostu bardzo ekspresyjnie wyrażają swoje emocje ....

O tak, tak, tak! Dokładnie to powtarzam od dawna - one są po porostu BARDZO wyraziste w tym co robią, co czują Od radości, przez wzburzenie i niechęć aż po po strach. Nie da się ich nie zrozumieć.
Dla mnie cudownym doświadczeniem jest spotykać się na wilczakowych spacerach, watahą 5-6 osobnikową i obserwować ich FENOMELNE dialogi. To jest magia po prostu Nie brakuje w tej magii warkotu, burkotu, zjeżonej sierści, jęzora włażącego silniejszemu/starszemu w paszczę, odsłoniętych brzuszków, nie brak też ganiania, zagryzania, walki w parterze i wspólnego węszenia - piękny pokaz komunikacji na wszystkich szczeblach. Zgadzam się z Padre w 100%, że to współczesne psy są komunikacyjnie upośledzone (a szczególnie miastowe, bo jak już wspominałam, każdy wiejski burek doskonale potrafi się z moim wilczakiem w polach dogadać, problem mają tylko pikusie w psich parkach z nadopiekuńczą mamusią głaszczącą pieseczka za zachowania nieracjonalne i mocno zahaczające o agresję).

Wilczaki dla mnie są esensją psowatości, to inne rasy są zepsute przez człowieka...

TAK - po trzykroć TAK Mam to samo uczucie.

Inna sprawa, że problem tolerancji dla osobników tej samej płci nie dotyka tylko wilczaków (o ile można to nazwać "problemem") - u nas po prostu GŁOŚNO się o tym mówi. Znam całą masę psów, przedstawicieli różnych ras (kundelków też), które nie tolerują tej samej płci. Co więcej - sporo z nich w tej nietolerancji jest właśnie agresywna (bo dla mnie agresja od dominacji różni się emocjami i ZAMYSŁEM, celem agresji jest zrobienie krzywdy, realnie), za to nie poznałam dotąd żadnego CSV, który chciałby serio zrobić krzywdę obcemu, spotkanemu po raz pierwszy psu. Zglebić - tak, ale pokiereszować - nie. O tych innych zresztą się nie mówi głośno - bo takie psy nie bywają w parkach, nie mają psich kumpli, na spacery chodzą ciemną nocą (wiem bo akurat ja uwiebiam nocne spacery i za każdym takim jednym tripem spotykamy tylko w obrębie naszej okolicy cztery psy, których opiekunowie na nasz widok albo zawracają albo czym prędzej przechodzą na drugą stronę ulicy, dwa to kundelki, jeden dog niemiecki i jeden ONek - i to jest agresja, to są psy, których ludzie nie mogą utrzymać, nie ma opcji minięcia się z innym psem na tym samym chodniku), inne, takie jak CSV czyli po prostu dominujące mają swoją ekipę i spotykają się na wspólnych spacerach w lesie czy na polach, nie na mieście. W parkach są tylko "milusie pikusie" a i tak mamy takie sąsiada, który z pieskiem chodzi do dalszego parku po południu, bo w bliższym bywa wtedy piesek, z którym jego się gryzie (!), nie wiedzieć zresztą czemu..... w tym innym oczywiście też lata luzem, pewno do czasu aż spotka kolejnego, z którym się nie polubi (tylko to "gryzie" już się dwa razy skończyło szyciem części psiego ciała...)


Ufff - ależ mi wyszedł elaborat. Reasumując w dwóch słowach (nooo w kilku) - idzie mi o to, że niechęć do przedstawicieli tej samej płci występuje u BARDZO wielu psów, u CSV jest to po prostu częstsze i nietajone, mówi się o tym bardzo głośno każdemu kto chce słuchać. Co więcej - dla mnie nie jest to problem, to jest cecha charakteru i dopóki obserwujemy tylko dominację, a nie agresję to nie widzę w tym niczego niestosownego

[leski]

Originally Posted by radena

Heh. Może i młoda jestem, pełna jeszcze, naiwnie, "ideałów", ale gadanie i pisanie o agresywnych wilczakach przez pryzmat jednego swojego (w dodatku szczyla i suki), oraz dwóch znajomych agresorach w okolicy jest odrobinkę nadużyciem, nie sądzisz leski?

Nigdzie nie pisałem że rasa jest agresywna , zapytałem czy to że tak nas odbierają czy to nasza wina. Czy nie jest nadużyciem zarzucanie mi czegoś czego nie powiedziałem ?
Poza tym bardziej mnie martwią ochy pod adresem Maliny , gdyż nie wiem ilu idiotów się znajdzie którzy po zobaczeniu jej zapragną mieć takie coś w domu.

Originally Posted by radena

A kto traktuje CSV jako rasę agresywną? Niebezpieczną? To są normalne psy i traktowane NORMALNIE, z głową, wyrastają na zrównoważonych członków rodziny.

Ostatnio (tydzień temu w Jeleniej Górze) będąc na spacerze z innymi wilczakami słyszeliśmy tekst policji pod naszym adresem " takie niebezpieczne psy i chodzą bez kagańców "
według przepisów nie ma obowiązku zakładania psu namordnika ,
skoro plicja stwierdza widząc spokojnie idące wilczaki że są niebezpieczne to co myśli "Kowalski" ?

Originally Posted by radena

To są normalne psy i traktowane NORMALNIE, z głową, wyrastają na zrównoważonych członków rodziny. Nie każdy pies MUSI kochać inne pieski, wilczak nigdy nie był hodowany do MIŁOŚCI. To, że mój samiec glebuje inne, obce samce oznacza, że jest agresywny?

wiem do czego były hodowany w pierwotnym założeniu wilczak , a bandytę można zrobić z każdego psa

Originally Posted by radena

Radocha wielka, że się Twoja sucz dogaduje z każdym i każdą inna psicą - ale wróćmy do tego tematu za 2 lata. Bo jeszcze pół roku temu też mogłam głosić wszem i wobec, że mam "demo" psa A rzeczywistość jest taka, że mamy zaledwie kilka osobników (na całą populację), które z miłością tolerują każdego innego osobnika. I moim zdaniem, nie znaczy to, że inni przewodnicy "spartolili" robotę, znaczy jedynie to, że mieli oni FART i trafili na fajne charakterologicznie osobniki, do tego dołożyli swoją pracę i mają efekt.

Na początku tego posta pisałem jaka sucz jest teraz i że się martwię tym co będzie dalej i w jakim kierunku te zmiany będą podążać. Chętnie wrócę do tego za dwa lata choćby z powodu nowych doświadczeń i większej wiedzy ( mam nadzieję że będzie większa ) Czy mogę prosić o namiary na te psy które z miłością tolerują inne ? I nie ma tu sarkazmu ani podtekstu , z tymi normalnymi mam kontakt i nie są to te z mojej okolicy po prost ciekawią mnie ich doświadczenia i ścieżka rozwoju ( jeżeli można to tak nazwać)

[radena]

Ja np. dotąd nie spotkałam się ze zdaniem, że wilczaki są agresywne. Kiedy ktoś zaczepia mnie na ulicy pytając o rasę to zwykle słyszę "aaa tak, słyszałem, że to bardzo trudna rasa...?". Nie wiem - może w Łodzi i w Krakowie jakoś inaczej na wilkory patrzą

Ja znam dwa dorosłe samce, które tolerują każdego innego psa - to Pamir z Trójmiasta i Ares (Corky) z Poznania. Może jakieś inne jeszcze są, ale ja nie widziałam (te widziałam, więc mogę zaręczyć). Ani grama wilczaka więcej tolerującego wszystko i wszystkich nie znam, ale może za mało znam Suki tolerującej wszystkie inne suki (bez wstępnego glebowania) nie znam żadnej (ale słyszałam, że takie są).

Leski - ja Wam życzę naprawdę najlepszego, oby tak Malinie zostało Po prostu wkurza mnie kiedy sami sobie z psów robimy "morderców" - bo ja po raz pierwszy właśnie od wilczkowców usłyszałam o domniemanej agresji wilczaków będącej standardem w rasie, reszta psiarzy, przechodniów (tam gdzie bywamy) nie prezentuje takich poglądów.

[DanielZ]

Polska mentalność zwalenie odpowiedzialności za niepowodzenia czy całe zło na kogoś innego. W tym przypadku na biedne wilczaki. Szkoda że prawie wszyscy szukają winy i problemów rzekomo przypisanym rasie, a nie w sobie i w swoim zachowaniu.

[Gaga]

Originally Posted by DanielZ

Polska mentalność zwalenie odpowiedzialności za niepowodzenia czy całe zło na kogoś innego. W tym przypadku na biedne wilczaki. Szkoda że prawie wszyscy szukają winy i problemów rzekomo przypisanym rasie, a nie w sobie i w swoim zachowaniu.

To prawda, ale prawdą jest też to, że nasza rasa jest po 1. bardzo nierówna, po 2. wyjątkowo mało socjalna. A gdy mówimy o rasie, to o większości, o typowych jej przedstawicielach, a nie o wyjątkach. Tak, jak ze szkoleniem: wilczaki nie są psami aportującymi (przyrównując np. do labradorów, goldenów itp) i fakt, że ktoś ma psa lubiącego aportować, nie oznacza, że zmienia on charakterystykę rasy.
Mogę wściekle zazdrościć przewodnikom wymienionych wyżej wilczaków, które akceptują cały psi świat, ale wiem, że nadal są to pojedyncze przypadki. A wilczaki są może nie tyle agresywne, co dość pobudliwe, nerwowe i mało socjalne, a to w efekcie daje nam mało pożądane zachowania.