'Dzikie wariacje' H. Grimaud

Rona · 19-09-2007, 16:16

Przeczytałam ostatnio ciekawą książkę - autobiografię Helene Grimaud pt. "Dzikie wariacje". Helene Grimaud jest znaną pianistką francuską, która od wielu lat mieszka w USA. W swojej posiadłości k/N. Jorku hoduje wilki, jest też współzałożycielką Wolf Conservation Center. Grimaud - to niezwykła kobieta, piękna i niesamowicie niezależna, a jej spotkanie z wilczycą Alawą całkowicie odmieniło jej życie.

W książce jest kilka wątków: oprócz czysto muzycznych (w których tłumaczka niestety, nie popisała się znajomością terminologii

) i związanych z rozwojem Helen Grimaud jako muzyka, przewija się jakby wykład z antropologii relacji człowiek-wilk na przestrzeni wieków.

Nie jest to książka typu "zabili go i uciekł", ale warto ją przeczytać, jeśli ktoś interesuje się wilkami, a jeszcze lepiej - wilkami i muzyką

(Narvana?

)

Manu · 19-09-2007, 16:52

Też mam tę książkę - super się ją czyta

Narvana · 19-09-2007, 17:46

Quote:

Originally Posted by Rona

Nie jest to książka typu "zabili go i uciekł", ale warto ją przeczytać, jeśli ktoś interesuje się wilkami, a jeszcze lepiej - wilkami i muzyką

(Narvana?

)

no no...
jestem zainteresowana

poszukam w EMPIKu... bo watpie, zeby u nas w bibliotece byla

konek · 19-09-2007, 18:11

Jako, że nie nauczyłam się zakładać nowych wątków podpinam się Ronka pod Twój z informacją że w czwartek czyli jutro o godz. 21.00 i o północy na National Geographic będzie film o człowieku zwanym wilkiem. Czyli o człowieku żyjącym razem ze stadem wilków. Urywki widziałam, wygląda nieżle. Może ktoś nagra, bo ja odkąd syn w Anglii mam dwie lewe ręce do techniki.
Sorry Ronka za zakłócenie tematu. Przy okazji Ronka poproszę o krótki instruktaż jak załąożyć nowy wątek, bo jak widać świtnie Ci to wychodzi.
Pozdrawiam
Bożena

Rona · 19-09-2007, 18:30

Quote:

Originally Posted by konek

Jako, że nie nauczyłam się zakładać nowych wątków podpinam się Ronka pod Twój z informacją że w czwartek czyli jutro o godz. 21.00 i o północy na National Geographic będzie film o człowieku zwanym wilkiem. Czyli o człowieku żyjącym razem ze stadem wilków. Urywki widziałam, wygląda nieżle. Może ktoś nagra, bo ja odkąd syn w Anglii mam dwie lewe ręce do techniki.

Dzięki za informacje, pewnie nie nagram, ale warto zobaczyć.

Quote:

Originally Posted by konek

Przy okazji Ronka poproszę o krótki instruktaż jak załąożyć nowy wątek, bo jak widać świtnie Ci to wychodzi.

Wchodzisz na forum, klikasz na temat, np. 'Hodowla' a potem w lewym górnym rogu masz "new thread". Powodzenia

Louve · 19-09-2007, 18:56

Muszę obejrzeć ten film, tylko żebym nie zapomniała, bo na pewno fajny będzie

Macia · 19-09-2007, 21:00

Mam ten film nagrany tylko jeszcze nie zdążyłam go obejrzeć.

Gia · 21-09-2007, 20:58

Bardzo chciałabym zobaczyć ten film, ale nie mam takich wynalazków jak National Geographic

Może ktoś, kiedyś, jakoś mi pożyczy

shaluka · 22-09-2007, 00:49

hmm a moze jakos w internecie dalo by sie go zamiescic i by link znajdowal sie na wolfdogu? Tez bym z checia obejrzaa,bo ostatnio jestem niezywa... dzis pierwszy raz od dawna wstalam z lozka.. wiec nawet nie mialam szansy obejrzec tego filmu

choc jego temat mnie zainteresowal,nie powiem...

Rona · 16-08-2012, 07:30

Ostatnio wpadła mi ręce książka Farley Mowat’a pt.: „Nie taki straszny wilk” wydana przez wydawnictwo ISKRY w 1986 roku; tytuł oryginalny - „New Cry Wolf”. Książka wydana w Kandzie w 1963 roku została napisana przez badacza wilków, który przez blisko rok śledził życie wilczej rodziny na arktycznych terenach Kanady i jako jeden z pierwszych obalił powszechne wówczas mity na temat wilków - krwiożerczych bestii.
Od tego czasu zarówno badania nad życiem społecznym wilków jak i nasza wiedza o nich posunęły się bardzo do przodu, dlatego czytając trzeba uwzględnić aspekt historyczny i mieć świadomość, że autor zaczynał swe badania w rzeczywistości reprezentującej zupełnie inny punkt widzenia „człowieka zachodu”.

Książka o tyle różni się od innych tego typu, że autor ma świetne poczucie humoru i jest mistrzem autoironii – ktokolwiek zaczyna ją czytać po chwili wybucha salwami śmiechu. Groteskowe przedstawienie mentalności ograniczonych urzędników kanadyjskiej Służby Zwierzostanu, czy snobistycznych naukowców-zoologów może rozśmieszyć do łez. Jednak opis przygody, gdy uzbrojony po zęby autor przez cały dzień bezskutecznie obserwował wilczą jamę aby pod koniec dnia przekonać się, że to jego poczynania były spokojnie śledzone z odległości ok. 20 m przez wilczą rodzinę powinien chyba wejść do kanonu monologów kabaretowych.

Opisy zachowań społecznych wilków, ich powitań i pożegnań, zabaw, zalotów, strategii polowań, edukacji młodych, sposobów porozumiewania się i niezwykłej empatii, także scen z życia rodzinnego itd. bardzo, ale to bardzo przypominają mi zachowania naszych burych i …nasze.

Opracowanie pokazuje moc ludzkich uwarunkowań kulturowych, czasem nawet silniejszych niż realne doświadczenia. Pokazuje też jak okrutni, bezwzględni i zdeterminowani bywają ludzie w dążeniu do realizacji swoich często bezsensownych celów. Dlatego pomimo swej warstwy komicznej – ksiązka jest w sumie poważna w swojej wymowie, a momentami smutna, a nawet tragiczna. Jeśli ktoś nie miał okazji jej dotąd przeczytać – gorąco polecam!

Puchatek · 17-08-2012, 22:24

Quote:

Originally Posted by Rona

Farley Mowat „Nie taki straszny wilk”
Jeśli ktoś nie miał okazji jej dotąd przeczytać – gorąco polecam!

Czytałam wiele lat temu, mam do niej wielki sentyment.
Też gorąco polecam.

19-09-2007, 16:16	#1
Rona Distinguished Member Join Date: Aug 2004 Location: Kraków Posts: 3,509	'Dzikie wariacje' H. Grimaud Przeczytałam ostatnio ciekawą książkę - autobiografię Helene Grimaud pt. "Dzikie wariacje". Helene Grimaud jest znaną pianistką francuską, która od wielu lat mieszka w USA. W swojej posiadłości k/N. Jorku hoduje wilki, jest też współzałożycielką Wolf Conservation Center. Grimaud - to niezwykła kobieta, piękna i niesamowicie niezależna, a jej spotkanie z wilczycą Alawą całkowicie odmieniło jej życie. W książce jest kilka wątków: oprócz czysto muzycznych (w których tłumaczka niestety, nie popisała się znajomością terminologii ) i związanych z rozwojem Helen Grimaud jako muzyka, przewija się jakby wykład z antropologii relacji człowiek-wilk na przestrzeni wieków. Nie jest to książka typu "zabili go i uciekł", ale warto ją przeczytać, jeśli ktoś interesuje się wilkami, a jeszcze lepiej - wilkami i muzyką (Narvana? )

19-09-2007, 18:11	#4
konek Member Join Date: Sep 2003 Location: Bystrzejowice Posts: 712	Jako, że nie nauczyłam się zakładać nowych wątków podpinam się Ronka pod Twój z informacją że w czwartek czyli jutro o godz. 21.00 i o północy na National Geographic będzie film o człowieku zwanym wilkiem. Czyli o człowieku żyjącym razem ze stadem wilków. Urywki widziałam, wygląda nieżle. Może ktoś nagra, bo ja odkąd syn w Anglii mam dwie lewe ręce do techniki. Sorry Ronka za zakłócenie tematu. Przy okazji Ronka poproszę o krótki instruktaż jak załąożyć nowy wątek, bo jak widać świtnie Ci to wychodzi. Pozdrawiam Bożena __________________ http://henrykowka.wolfdog.org/

19-09-2007, 18:56	#6
Louve Wilcza Saga Join Date: Jul 2007 Location: Częstochowa/Rzeszów Posts: 809	Muszę obejrzeć ten film, tylko żebym nie zapomniała, bo na pewno fajny będzie __________________ Bo to wszystko... to takie przesadnie wyraźnie poplątane jest!

21-09-2007, 20:58	#8
Gia K-Lee Family Join Date: Feb 2005 Location: Wrocław Posts: 2,400	Bardzo chciałabym zobaczyć ten film, ale nie mam takich wynalazków jak National Geographic Może ktoś, kiedyś, jakoś mi pożyczy __________________ Gia, K-lee Vornja z Peronówki & Gran Rosa Amiga Atropa Bella Donna...

22-09-2007, 00:49	#9
shaluka Wilczy Duch Join Date: May 2007 Location: Sulejów Posts: 1,439	hmm a moze jakos w internecie dalo by sie go zamiescic i by link znajdowal sie na wolfdogu? Tez bym z checia obejrzaa,bo ostatnio jestem niezywa... dzis pierwszy raz od dawna wstalam z lozka.. wiec nawet nie mialam szansy obejrzec tego filmu choc jego temat mnie zainteresowal,nie powiem... __________________ "...Brak ci tchu i na oślep uciekasz, Wsiąka krew w biały śnieg, czarny piach, Nauczyłeś się dziś od człowieka: Życia chęć jest silniejsza niż strach."

19-09-2007, 16:52	#2
Manu Junior Member Join Date: Feb 2005 Posts: 323	Też mam tę książkę - super się ją czyta

19-09-2007, 21:00	#7
Macia Junior Member Join Date: Nov 2005 Posts: 154	Mam ten film nagrany tylko jeszcze nie zdążyłam go obejrzeć.

16-08-2012, 07:30	#10
Rona Distinguished Member Join Date: Aug 2004 Location: Kraków Posts: 3,509	Ostatnio wpadła mi ręce książka Farley Mowat’a pt.: „Nie taki straszny wilk” wydana przez wydawnictwo ISKRY w 1986 roku; tytuł oryginalny - „New Cry Wolf”. Książka wydana w Kandzie w 1963 roku została napisana przez badacza wilków, który przez blisko rok śledził życie wilczej rodziny na arktycznych terenach Kanady i jako jeden z pierwszych obalił powszechne wówczas mity na temat wilków - krwiożerczych bestii. Od tego czasu zarówno badania nad życiem społecznym wilków jak i nasza wiedza o nich posunęły się bardzo do przodu, dlatego czytając trzeba uwzględnić aspekt historyczny i mieć świadomość, że autor zaczynał swe badania w rzeczywistości reprezentującej zupełnie inny punkt widzenia „człowieka zachodu”. Książka o tyle różni się od innych tego typu, że autor ma świetne poczucie humoru i jest mistrzem autoironii – ktokolwiek zaczyna ją czytać po chwili wybucha salwami śmiechu. Groteskowe przedstawienie mentalności ograniczonych urzędników kanadyjskiej Służby Zwierzostanu, czy snobistycznych naukowców-zoologów może rozśmieszyć do łez. Jednak opis przygody, gdy uzbrojony po zęby autor przez cały dzień bezskutecznie obserwował wilczą jamę aby pod koniec dnia przekonać się, że to jego poczynania były spokojnie śledzone z odległości ok. 20 m przez wilczą rodzinę powinien chyba wejść do kanonu monologów kabaretowych. Opisy zachowań społecznych wilków, ich powitań i pożegnań, zabaw, zalotów, strategii polowań, edukacji młodych, sposobów porozumiewania się i niezwykłej empatii, także scen z życia rodzinnego itd. bardzo, ale to bardzo przypominają mi zachowania naszych burych i …nasze. Opracowanie pokazuje moc ludzkich uwarunkowań kulturowych, czasem nawet silniejszych niż realne doświadczenia. Pokazuje też jak okrutni, bezwzględni i zdeterminowani bywają ludzie w dążeniu do realizacji swoich często bezsensownych celów. Dlatego pomimo swej warstwy komicznej – ksiązka jest w sumie poważna w swojej wymowie, a momentami smutna, a nawet tragiczna. Jeśli ktoś nie miał okazji jej dotąd przeczytać – gorąco polecam! __________________