Hoi allemaal,
Aram is donderdagochtend om 9.15 uur onder narcose gegaan, en vervolgens gecastreerd. Hieronder mijn ervaring:
Na de afgelopen weken e.e.a. aan informatie te hebben verzameld, o.a. op dit forum, een plan van aanpak besproken met mijn dierenarts. Gezien de informatie die ik heb kunnen vinden over narcose bij dieren/honden/TSW, ben ik ervan uitgegaan dat stress de boosdoener kan zijn, en niet overgevoeligheid voor de narcose middelen.
Afspraak met de dierenarts was dan ook om ervoor te zorgen dat er geen stress bij Aram zou zijn op het moment van injecteren.
In overleg hebben we gekozen voor een injectie met Domitor (stofnaam = Medetomidine is een narcosemiddel) en Ketamine/Ketalar (stofnaam = Ketamine is bij deze combinatie de pijnstiller)
Om stress te voorkomen zou ik bij Aram blijven totdat hij in slaap was. Verder waren alle andere risico factoren op stress ook uit voorzorg niet aanwezig. Dit hield in dat ik een stille praktijk binnen kon lopen, geen andere patiënten, geen geluiden, geen wachttijd. Ik kon direct doorlopen naar de behandelkamer waar de dierenarts klaar stond met de twee injectie spuiten. Ik ben op mijn knieën gaan zitten en heb Aram met twee handen bij zijn halsband gepakt, direct injecteerde de dierenarts de twee middelen in zijn bilspier ( i.m. = intra musculair). Tijd van het open doen van de voordeur tot het injecteren was minder dan 60 seconden. Meteen na het injecteren is de dierenarts achteruit gestapt, en ben ik op de grond gaan zitten, Aram het commando ‘af’ gegeven, en vervolgens is hij in alle rust met zijn hoofd op mijn schoot in slaap gevallen.( duurde een paar minuten) Daarna is hij direct naar de operatiekamer gebracht, en ben ik naar huis gegaan. Rustiger had het niet gekund.
Om 17.00 uur ben ik Aram op gaan halen, hij was klaarwakker en blij me te zien
. De dierenarts heeft ervoor gekozen om Aram uit te laten slapen i.p.v. hem antisedan te geven om hem wakker te ‘spuiten’. De reden hiervoor is de Ketamine, bij het wakker ‘spuiten’ blijft de ketamine nog doorwerken, wat onprettige reacties kan geven bij de hond, die mogelijk weer stress zouden kunnen veroorzaken. Ook hadden we afgesproken dat ik ‘stand-by’ zou blijven, dit i.v.m. stress tijdens wakker worden. Als Aram uit de narcose was gekomen en een gestresste indruk maakte, dan zou de dierenarts mij direct bellen zodat ik kon proberen bij Aram de stress weg te nemen.( dit d.m.v. mijn aanwezigheid, niet door tegen hem te gaan praten)
Aram heeft nu nergens last van, hij is levendig en ik moet oppassen dat hij niet te wild doet, stoere vent hè
(ook dankzij de Metacam hoor(=pijnstiller). Een paar dagen rustig aan, en dan kan hij weer mee met hardlopen. De eerste nachten doe ik voor de zekerheid bij Aram een kap om, ondanks dat de hechtingen aan de binnenkant zitten en de wond nog geplakt is met weefsellijm, een hond kan tenslotte ver gaan als ze iets in de weg zit/voelen.
Ik heb me er goed en rustig bij gevoeld en daarom is het voor Aram ook rustig geweest. Mijn advies, als je de tijd ervoor hebt, bereid je goed voor en bespreek alles goed door met je dierenarts, dit zorgt voor rust. Weet je van jezelf dat je niet rustig bent op zo`n moment laat dan iemand anders gaan die de hond goed kent, en waar de hond zich bij op zijn gemak voelt. Neem die dag vrij, zodat je ook direct kan komen als de dierenarts je daarvoor belt.
Bedankt voor jullie informatie, als iemand nog iets meer wil weten dan stel de vraag maar in dit topic.
Groetjes Bert.