Ik ben het helemaal met vorige schrijvers eens dat je bij fokken niet alleen op HD moet letten!
Wanneer je alleen op HD zou gaan selecteren, is dat net zo stom, als om alleen op uiterlijke factoren te letten (zoals alleen met honden met een kampioenstitel te fokken, zoals een aantal fokkers van andere rassen ook doen)
Een goede fokker maakt dan ook combinaties op een "totaal plaatje" van beide honden en hun voorouders.
Ik weet ook dat HD een erfelijk bepaalde afwijking is, waarbij voor het ontstaan ook externe factoren zoals omgevingsfactoren (gladde vloeren), groeisnelheid, lichaamsgewicht, beweging, spierontwikkeling en voeding een hele belangrijke rol spelen.
Door al deze verschillende uitwendige invloeden, kan de mate van misvorming van de heupen honden uit een nest met een gelijke erfelijke aanleg ook sterk variëren.
Maar....
Ik fok naast TsW's ook Leonbergers (nog veel zwaardere honden) en binnen dit ras is door een strict HD beleid (t.a.v. combinaties en adviezen tav externe factoren) de HD de laatste tientallen jaren behoorlijk teruggedongen.
Een aantal jaren geleden heb ik besloten om voor mij zelf alleen nog maar met HD A teven (van zowel Leonberger als TsW) te fokken en alleen HD A reuen te gebruiken.
(waarbij ik vanzelfsprekend ook naar tal van andere factoren voor een combinatie kijk! Zie mijn bovenstaande opmerkingen)
Op dit moment is het zo dat de nakomelingen van Leonbergers de laatste jaren allemaal HD A als uitslag hebben.
Een paar maanden geleden is ook mijn laatste nest TsW's geröntgend
(ik organiseer altijd een reünie met wat gezellige dingen, waarbij we ook gezamenlijk alle honden laten röntgenen) En nog nooit eerder heb ik als fokker een zo een nare en sterk verschillende HD uitslag van 1 nest ontvangen! (Twee honden HD A, twee honden HD C en 1 hond HD D)
Nu is het wel zo dat dit nest vrij jong is geröntgend en hun heupen nog in ontwikkeling zijn. (Leonbergers mogen bv pas na 18 maanden geröntgend worden)
En het kan dan ook zijn dat honden met een uitslag HD B en HD C, later een beter heupbeeld vertonen.
Daarom is het officieel ook toegestaan om honden na een jaar opnieuw te laten röntgenen.
De herhaling van zo'n onderzoek heeft alleen zin bij honden, waarbij een lichtpositieve uitslag (HD C) op grond van een slechte aansluiting, met al dan niet een bijbehorende lage Norbergwaarde tot stand kwam, terwijl er geen botafwijkingen werden vastgesteld.
Deze sterk wisselende uitslag van een HD A x HD A combinatie sterkt mij alleen maar in mijn beslissing om zelf alleen met A honden te blijven fokken en geen extra risico's te nemen. (Ik zal dus zeker niet met Zapalka verder fokken)
Nog even ter info van degenen die niet op de hoogte zijn van alle HD kwalificaties:
Vroeger had Nederland (net als veel andere landen) een eigen kwalificatie systeem voor HD beoordeling. Nu wordt door alle landen de internationale FCI codering gehanteerd:
Nederland FCI normering: Betekenis
HD - = HD A = HD vrij
HD tc = HD B = Overgangsvorm (transcendental case)
HD +/- = HD C = HD Licht positief
HD + = HD D = HD positief
HD ++ = HD E = HD optima forma
(en in deze catagorie komt ook sub luxatie voor)
Met dit eerlijke verhaal met uitslagen van mijn honden, wil ik alleen maar aangeven, dat je als fokker zo goed mogelijk je best doet, maar zeker niet alles kunt voorkomen!
Want naast erfelijke aanleg spelen ander factoren net zo'n grote rol!
Ik onderschrijf dan ook voor honderd procent de opmerking van Letty:
Quote:
Originally Posted by KoosLetydeGraaff
Fokken is gokken. Ook al doe je nog zo je best om met HD vrije honden te fokken toch zullen er gevallen van lichte tot zeer zware HD voorkomen. Je kunt alleen proberen om het zo beperkt mogelijk te houden
|