Die van mij springen op de auto's (waarna er allemaal krassen in de lak zijn natuurlijk... uiteraard alleen bij de nieuwe jeep van mijn vriend); eten/vernielen borstels, aftrekkers enz. die buiten blijven staan om hun ren elke dag proper te maken; doen de kranen open buiten (waardoor die soms een hele dag open staat, voordat we het merken); bijten gaatjes in alle emmers; eten hun hok op; trekken het behangpapier van de muur; vernielen hun leiband als die per ongeluk buiten is blijven liggen; springen door het raam als ze echt, echt naar binnen of naar buiten willen (meestal werkt het raam niet mee, maar ik heb al vaak gedacht 'nu ligt het er uit!'); likken stiekem aan iedereens handen tijdens het wandelen op de markt; helpen mijn konijnen ontsnappen (ze halen ze uit hun hok en laten ze dan gaan lopen, waarna ik een uur bezig ben om ze weer in hun hok te krijgen); enz, enz, enz...
Maar voor de rest zijn het engeltjes!!
En ik kan er echt niet kwaad op zijn als ze iets misdaan hebben... Ze kijken me dan zo zielig aan! Dus dan zeg ik tegen mezelf: "Je had maar een uurtje langer met ze moeten wandelen..."
